تابش صبح بناگوشش ببین
مهر و مه را خانه بر دوشش ببین
حلقهٔ زلف زره سازش نگر
جلوهٔ سرو قبا پوشش ببین
نوک مژگان سیاهش را نگر
آلت خون سیاووشش ببین
تشنه کامان محبت را نگر
آب حیوان در لب نوشش ببین
تا کشیده حلقهٔ سیمین به گوش
عالمی را حلقه در گوشش ببین
زلف و چشمش خلق را دیوانه کرد
فتنهٔ عقل آفت هوشش ببین
ماه بی مهر فروغی را نگر
خاطر عاشق فراموشش ببین
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر توصیفی از زیباییهای یک معشوق است. شاعر به توصیف ویژگیهای جذاب و دلربای او میپردازد، از طلوع خورشید مانند چهرهاش، زلفهایش که همچون زرهای زیباست، نوک مژگانش که دلی را میرباید، و لبهایش که آب حیات را به یاد میآورد. شاعر همچنین به تأثیر این زیباییها بر دیگران اشاره میکند و میگوید که زلف و چشم او مردم را دیوانه کرده است و حتی یاد معشوق بر دل عاشق سنگینی میکند. در نهایت، شاعر به تأثیر عمیق این زیباییها بر عشق و احساسات اشاره دارد.
هوش مصنوعی: نور صبح را ببین که چطور درخشندگی خورشید و ماه را به دوش میکشد، گویی آنها در خانهاش زندگی میکنند.
هوش مصنوعی: به زیبایی و جذابیت زلف کسی توجه کن، همچون زرهای که او را پوشانده است، و تماشای زیبایی سرو مانند او را در نظر بگیر.
هوش مصنوعی: با دقت به نوک مژگان سیاه او نگاه کن و سلاح خونین سیاوش را ببین.
هوش مصنوعی: به افرادی که به محبت و عشق نیاز دارند، نگاه کن که چگونه آب حیات زندگیشان را در کنار لبشان میزنند و از آن مینوشند.
هوش مصنوعی: تا زمانی که گردنبند نقرهای به گوش جهانیان آویخته شده، میتوانیم در گوششان حلقه را ببینیم.
هوش مصنوعی: زلف و چشمان او مردم را مجنون کردند، آشفتگی عقل و عقلانیتش را ببین که چقدر تحت تأثیر قرار گرفته است.
هوش مصنوعی: به زیبایی ابر ماهی که بدون نور و محبت است، نگاه کن و به یاد بیاور که عشقورزان چگونه این غم را در دل خود دارند و نمیتوانند او را فراموش کنند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.