ما دیدهٔ اشکبار داریم
در سینه دلی فکار داریم
دستی بجفا اگر گشائی
آهسته که شیشه بار داریم
بر آتش عشق او کبابیم
رو سرخ و درون زار داریم
چون شعلهٔ آتشیم در رقص
مستیم و هوای یار داریم
بوئی چو ز شهر یار آمد
ما روی بدان دیار داریم
ما را با شهر نیست کاری
ما کار بشهر یار داریم
ز آنروز که وعدهٔ لقا کرد
ما چشم در انتظار داریم
بر مقدم یار لعل و گوهر
از دیده و دل نثار داریم
زاهد ار عشق ننگ داند
ما نیز از زهد عار داریم
تو رطل گران سبک بما ده
با خشک گران چه کار داریم
پر کن جامی که این سر ما
چون گشت تهی خمار داریم
گرمی اینست ساقی امسال
ما دعوی غبن پار داریم
ما را تو غلام خویش مشمر
در خیل سگان شمار داریم
بر درگه تو برای عزت
خود را چون فیض خوار داریم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر حالتی از عشق و شوق به معشوق است. شاعر از اشک، درد و انتظار برای دیدار محبوب صحبت می‌کند و احساسات عمیق خود را از عشق و جذابیت معشوق به تصویر می‌کشد. او به شادی و مستی در کنار یار اشاره کرده و از راز و رمز عشق و دل‌زدگی زاهدان می‌گوید. شاعر همچنین به مفهوم زهد و عشق در تضاد با یکدیگر می‌پردازد و در نهایت، درخواست می‌کند که با چشمی پر از عشق و خمار به او نگاه کنند و او را در کنار خود بپذیرند.
هوش مصنوعی: ما چشمانی پر از اشک داریم و در دل‌مان تفکر و اندیشه‌ای عمیق وجود دارد.
هوش مصنوعی: اگر به ما آسیب می‌زنی، باید با احتیاط این کار را انجام دهی، چون ما آسیب‌پذیریم و مانند شیشه‌ای هستیم که باید از آن مراقبت کرد.
هوش مصنوعی: ما به خاطر عشق او در حال سوختن هستیم، چهره‌مان سرخ شده و در دل، غم و اندوه داریم.
هوش مصنوعی: ما مانند شعله‌های آتش در حال رقص هستیم و در دل‌مان اشتیاق و longing برای معشوق داریم.
هوش مصنوعی: عطر و بویی که از شهر محبوب می‌آید، روح ما را به آن دیار می‌کشاند.
هوش مصنوعی: ما به زندگی در شهر علاقه‌ای نداریم، بلکه ارتباط و عشق‌مان به یاری که در شهر داریم اهمیت بیشتری برایمان دارد.
هوش مصنوعی: از آن روزی که وعده دیدار ما داده شد، ما همواره در انتظار هستیم.
هوش مصنوعی: برای ورود یار، زیبایی و ارزش او را از دل و چشم نثار می‌کنیم.
هوش مصنوعی: اگر عیب بدانی در عشق زاهد بودن، ما هم از زهد و پنجه‌کشیدن بر آن شرم داریم.
هوش مصنوعی: تو با ارزش و سنگین‌ارزش‌تری از آن‌چه که به نظر می‌رسد هستی، پس به چه چیز بی‌ارزشی اهمیت می‌دهیم؟
هوش مصنوعی: این جمله به معنای این است که لیوان را پر کن، چرا که حالا که ما احساس خلأ و بی‌حالی می‌کنیم، به نوشیدنی نیاز داریم.
هوش مصنوعی: امسال، ساقی ما به ما می‌گوید که گرم‌ترین و بهترین حالت را داریم و اینکه در برخی امور ممکن است در حق ما اجحاف شده باشد.
هوش مصنوعی: ما را در شمار بندگانت قرار نده، بلکه ما را در مرتبه‌ای بالاتر از سگان به حساب بیاور.
هوش مصنوعی: در درگاه تو، به خاطر بزرگی و مقام تو، خود را مانند فیض کوچک و فروتن می‌دانیم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
گر از غم عشق عار داریم
پس ما به جهان چه کار داریم
یا رب تو مده قرار ما را
گر بی‌رخ تو قرار داریم
ای یوسف یوسفان کجایی
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.