من ببوی خوش تو دلشادم
ور نه از خود گرهی بر بادم
شوم از خویش بهر لحظه خراب
کند آن لطف خفی آبادم
بی نسیمت بردم باد صبا
لطف کن تا نهی بر بادم
ای خوش آندم که مرا یاد کنی
ای که یکدم نروی از یادم
لطف پنهان ز دلم باز مگیر
که درین لطف نهانی زادم
لطف تو گر نبود با غم تو
قهر این غم بکند بنیادم
نرسی گر تو بفریاد دلم
از فلک هم گذرد فریادم
بیستون غمت و تیشهٔ صبر
که تو شیرینی و من فرهادم
کمر بندگیت بست چو فیض
از غم هر دو جهان آزادم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن شعری است که به محبت و یاد معشوق اشاره دارد. شاعر از خوشبویی محبوبش صحبت میکند و بیان میکند که اگر او نباشد، زندگیاش بیمعناست. او از خوشیها و تلخیهای عشق میگوید و درخواست میکند که محبوبش همچنان به او لطف کند و از یادش نرود. در نهایت، شاعر به آزادی ناشی از عشق و دوستی اشاره میکند، حتی اگر غمها و مشکلاتی نیز وجود داشته باشد.
هوش مصنوعی: من با عطر خوش تو شاد و خوشحال هستم، وگرنه خودم هیچ ارزش و اهمیتی ندارم.
هوش مصنوعی: به خاطر محبت پنهانی که در دل دارم، هر لحظه از خودم خراب و ویران میشوم.
هوش مصنوعی: نسیم صبحگاهی، لطف کن و مرا با خود ببر تا بر بادها نشانی از من بگذاری.
هوش مصنوعی: خوشحالم وقتی به یادم میافتی، ای کسی که هیچ گاه از یادم نمیروی.
هوش مصنوعی: لطف و مهربانی پنهانی که از تو به دل من میرسد را از من نگیر، چون من از همین محبت نهان به وجود آمدهام.
هوش مصنوعی: اگر لطف تو وجود نداشت، غم تو هم نمیتوانست اینقدر بر من تاثیر بگذارد و مرا از پای درآورد.
هوش مصنوعی: اگر تو به داد دلم نرسی، حتی صدای فریادم به آسمان خواهد رسید.
هوش مصنوعی: تو درد و اندوه منی و من برای تحمل این درد تلاش میکنم. تو برای من شیرینی و خوشی هستی، در حالی که من همچون فرهاد با مشکلات و سختیهای عشق تو دست و پنجه نرم میکنم.
هوش مصنوعی: وقتی که از غمهای دو جهان آزاد شدم، به محبت و بندگی تو متعهد شدم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.