گنجور

 
فیاض لاهیجی

ای گل شده بی‌رخ نکویت بدنام

وز شرم لب تو باده گردیده حرام

ابروی ترا هلال گفتم، مه نو

بالید به خود چنانکه شد ماه تمام

 
sunny dark_mode