|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این بیت شعری از شاعر به احساس عدم دسترسی به زیبایی و محبت اشاره دارد. شاعر می‌گوید که نمی‌تواند به صورت مستقیم از محبت و زیبایی استفاده کند و در عوض، ترجیح می‌دهد که از عاریت و نفی زیبایی دور نشود. او به خاطر درد و رنجی که زیبایی در زندگی‌اش ایجاد کرده، حاضر است جانش را فدای آن جلوه کند و در حقیقت، هنر و زیبایی را با تمام وجود حس کند.
هوش مصنوعی: دست کیستی که من بتوانم به دامان تو پناه ببرم و از بهشت، مقام و نعمت تو را به امانت بگیرم؟
هوش مصنوعی: چون نمی‌توانم زیبایی خود را مشاهده کنم، از درد و رنجی که دارم می‌گذرم و تلاشی می‌کنم تا چهره‌ای زیبا و جذاب به نمایش بگذارم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.