عراقی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۵ عمری است که در کوی خرابی رفتم در راه خطا و ناصوابی رفتم کار من سر بسر پریشان شده را دریاب، که گر تو درنیابی رفتم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از سال‌های طولانی‌ای صحبت می‌کند که در مسیرهای نادرست و بی‌راهه رفته است. او از خداوند می‌خواهد که حال او را دریابد، زیرا اگر او را درک نکند، در وضعیتی پریشان و سردرگم باقی خواهد ماند.
هوش مصنوعی: سال‌هاست که در دنیای ناکامی و خرابکاری زندگی کرده‌ام و در مسیر اشتباهات و نادرستی‌ها قدم برداشته‌ام.
هوش مصنوعی: به کمک من برس که اوضاع آشفته من به هم ریخته است، و اگر تو به کمکم نیایی، از اینجا می‌روم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.