عراقی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۲ هر چند که دل را غم عشق آیین است چشم است که آفت دل مسکین است من معترفم که شاهد دل معنی است اما چه کنم؟ که چشم صورت بین است
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این بیت به غم عشق اشاره می‌کند و می‌گوید که دل همیشه غم‌ناک است. او اعتراف می‌کند که شاهد دل معنی و باطن را نشان می‌دهد، اما چشم تنها به ظاهر و صورت نگاه می‌کند. به‌عبارتی، او در تضاد بین باطن و ظاهر قرار دارد.
هوش مصنوعی: عشق باعث دل‌نگرانی و غم می‌شود، اما در واقع چشم‌ها هستند که به دل آسیب می‌زنند و آن را دچار درد و رنج می‌کنند.
هوش مصنوعی: من قبول دارم که دل به معنای واقعی خود را می‌بیند، اما چه می‌توانم کرد؟ که چشم‌ها فقط ظواهر را می‌بینند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
اندر دل من عشق تو چون نور یقین است
بر دیده من نام تو چون نقش نگین است
در طبع من و همت من تا بقیامت
مهر تو چو جانست و وفای تو چو دین است
تندی کنی و خیره کشیت آئین است
تو دیلمی و عادت دیلم این است
زوبینت ز نرگس سپر از نسرین است
پیرایهٔ دیلم سپر و زوبین است
ای دل اگرت بصیرت حق بین است
پیوسته براق همّتت در زین است
چون مور میان ببند در خدمت خلق
کان ملک سلیمان که شنیدی این است
در مرگ، حیاتِ اهل داد و دین است
وز مرگ، روانِ پاک را تمکین است
آن مرگ لقاست، نی جفا و کین است
نامرده همی میرد و مرگش این است
غصنی سخنان تو چو جان شیرین است
روح القدس از گلبن تو گلچین است
نظم تو چو نظم خوشه پروین است
شعری که ز نثر برگذشته ست این است
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.