بخش ۹۵ - به میدان رفتن ح – علی اکبر علیه السلام
چه شهزاده؟روی خداروی او
کمند دل باب گیسوی او
تو گفتی که در پهنه ی کارزار
فرود آمد از عرش پروردگار
به لشگر بتابید نورش ز دور
چو سیمای یزدان به سینای طور
زفر فروزان اوشد زمین
پر از کبریای رسول امین
زبازوی او نیروی کردگار
عیان بود چون دست پروردگار
چو آمد به میدان عنان درکشید
شد از قامت او قیامت پدید
سپه چون بدیدند آن روی وموی
همان قامت و پیکر نامجوی
بگفتند مانا رسول (ص) است این
که بنهاده روسوی میدان کین
پراکنده شد لشگر بی شمار
که ما را به رزم پیمبر (ص) چه کار؟
بگفتند با ابن سعد آن سپاه
که ازما دگر جنگ کردن مخواه
ندانی که در رزمگاه آمده است
پیمبر (ص) به جنگ سپاه آمده است
همانا چو تنهایی پور دید
ز مینو پی یاری او چمید
نجوییم مابا پیمبر (ص) ستیز
بریزد اگر خونمان تیغ تیز
بگفت آن بد اندیش کاین نامدار
که رو کرده زی پهنه ی کارزار
پیمبر (ص) نه پورشه نینواست
سراپا شبیه رسول (ص) خداست
به بابش چنان کار گردیده تنگ
که او را روان کرده ازبهر جنگ
بگیرید گردش دراین کارزار
پدر را به داغش نشانید زار
وز آن سوی شهزاده برزد خروش
که ای بد سگالان تاریک هوش
بگویم که ام من علی اکبرم (ع)
به دیدار وبالا چو پیغمبرم (ص)
جوان حسینم روان حسن (ع)
نبی جد وزهرا بودمام من
به دیدار ماه جوانان منم
روان علی خفته در جوشنم
منم بحر توحید و غرق وصال
از آن یافتم این جلال و جمال
منم آنکه خاکم به مردی سرشت
دلیری چو من پای برزین بهشت
زنم تیغ در یاری باب خویش
نترسم ازین لشگر کفر کیش
بدان خانه کان جای فیض خداست
که جای پیمبر (ص) سزاوار ماست
به یزدان که پورزن زشتکار
نخواهد به ما گشت فرمانگذار
اگرهست مردی درآید به جنگ
ببیند زمن حیدری تیغ و چنگ
به میدان فرزند دلبند شاه
نیامد یکی مرد از آن سپاه
چو این دید نوباوه ی بوتراب
بیفشرد پای یلی در رکاب
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن به معرفی شخصیت و مقام علی اکبر (ع)، پسر حسین بن علی (ع) در میدان نبرد اشاره دارد. در این شعر، علی اکبر به عنوان جوانی شجاع و دلیر توصیف شده که به میدان جنگ می‌آید تا از پدرش حسین (ع) دفاع کند. او خود را به پیامبر اسلام (ص) شبیه می‌داند و بر این باور است که در برابر لشگر دشمن هیچ ترسی ندارد. علی اکبر با اشاره به ویژگی‌های خود و جایگاهش به عنوان فرزند حسین (ع) و نوه پیامبر (ص)، حاضر به مبارزه است و از کفر و دشمنی هراسی ندارد. لشگر دشمن که از چهره‌ی او می‌ترسند، می‌فهمند که توانایی مقابله با او را ندارند و در نهایت از جنگ با او فراری می‌شوند. شعر به زیبایی شجاعت و فداکاری علی اکبر (ع) را در دفاع از حق و حقیقت به تصویر می‌کشد.
هوش مصنوعی: این بیت به زیبایی و جذابیت فردی اشاره دارد که از چهره‌ی دلربایش همچون دامی برای دل‌ها استفاده می‌کند. این فرد آن‌قدر زیباست که می‌تواند دل‌ها را به سوی خود جلب کند.
هوش مصنوعی: تو گفتی که در میدان نبرد، از عرش آسمان‌ها خدای پروردگار فرود آمد.
هوش مصنوعی: نور آن لشگر از دور می‌تابد، مانند چهره‌ی خداوند که بر کوه طور درخشید.
هوش مصنوعی: زمین به واسطه درخشش او، پر از عظمت و بزرگی پیامبر امین شد.
هوش مصنوعی: قدرت و نیرو در زبانه‌ی او به وضوح نمایان بود، مانند دستی که از جانب پروردگار می‌آید.
هوش مصنوعی: زمانی که او وارد میدان جنگ شد و افسار خود را کشید، از قامت او صحنه‌ای شگرف و تماشایی نمایان شد.
هوش مصنوعی: هنگامی که لشکر آن چهره و مو را دیدند، همان بدن و شکل جستجوگر را مشاهده کردند.
هوش مصنوعی: گفتند که این کسی که در میدان جنگ ایستاده و رخسارش را به سوی دشمن نشان داده، پیامبر (ص) است و او باقی خواهد ماند.
هوش مصنوعی: لشگرهای بسیار پراکنده شدند و ما از چه چیز به جنگ پیامبر (ص) مشغولیم؟
هوش مصنوعی: ابن سعد به سپاه خود گفت که دیگر از ما جنگ نکنید.
هوش مصنوعی: نمی‌دانی که پیامبر به میدان نبرد آمده و با ارتش دشمن روبه‌رو شده است.
هوش مصنوعی: وقتی که پسر تنهایی را دید، به خاطر زیبایی و دلجویی از او به سمتش رفت.
هوش مصنوعی: ما هرگز نمی‌خواهیم با پیامبر (ص) دشمنی کنیم، حتی اگر خونمان به خاطر آن ریخته شود و تیغ تیز بر سرمان باشد.
هوش مصنوعی: او گفت آن کسی که ذهنش بد است، این فرد مشهور که به میدان نبرد آمده است.
هوش مصنوعی: پیامبر (ص) مانند یک خودروی لوکس و سریع نیست؛ او تماماً شبیه یک پیام‌آور الهی است.
هوش مصنوعی: کار به جایی رسیده که پدرش در تنگنا قرار گرفته و او را به خاطر جنگ و درگیری از خانه بیرون کرده است.
هوش مصنوعی: در این مبارزه، پدر را به شدت داغدار کنید و او را به حالتی دردناک درآورید.
هوش مصنوعی: از سوی دیگر، شهزاده صدا زد و فریاد کرد: ای بداندیشان با نیت‌های تاریک!
هوش مصنوعی: می‌گویم که من علی اکبر هستم و به ملاقات و نزدیکی همچون پیامبر (ص) می‌روم.
هوش مصنوعی: من جوان حسینم و فرزند حسن (ع) هستم که نبی و پدربزرگ من پیامبر و مادر من حضرت زهرا (س) بود.
هوش مصنوعی: من به دیدن ماه جوانان می‌روم و علی در زره‌اش خوابیده است.
هوش مصنوعی: من سرشار از عشق یکتایی هستم و به خاطر پیوستگی به آن، این زیبایی و شکوه را به دست آورده‌ام.
هوش مصنوعی: من زاده خاکم و با شجاعت و دلیری بزرگی پا به میدان گذاشته‌ام، مانند کسی که در بهشت قرار دارد.
هوش مصنوعی: من به یاری پدرم رفته‌ام و از هیچ لشکری که بر ضد ماست، نمی‌ترسم.
هوش مصنوعی: بدان که خانه‌ای که می‌توان در آن به فیض و رحمت خدا دست یافت، همان جایی است که پیامبر (ص) شایسته سکونت در آن است.
هوش مصنوعی: به خدا قسم، فرزند شخص بدکار هرگز نمی‌تواند بر ما فرمانروایی کند.
هوش مصنوعی: اگر مردی بخواهد به جنگ بیاید، باید ببیند که من مانند حیدر (علی) با شمشیر و دلاوری آماده‌ام.
هوش مصنوعی: در میدان نبرد، هیچ مردی از سپاه حاضر نشد تا به پشتیبانی فرزند محبوب شاه بیاید.
هوش مصنوعی: وقتی نوباوه‌ی بوتراب این صحنه را دید، پای یلی را در رکاب فشرد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.