ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۹۴ هر چند بود عارض تو در نظرم هر لحظه بود شوق رخت بیشترم خواهم که شود هر سر مویم چشمی تا بهر تماشا بتو در مینگرم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به شدت از محبوب خود خواسته و عشق و شوق خود را برای دیدن او ابراز می‌کند. او آرزو می‌کند که هر مویش به چشمی بدل گردد تا بتواند بیشتر و بهتر زیبایی محبوبش را نظاره کند.
هوش مصنوعی: با وجود اینکه وجود تو در چشمم است، هر لحظه اشتیاق من به چهره‌ات بیشتر می‌شود.
هوش مصنوعی: می‌خواهم که هر رشته مویی از من به چشم تبدیل شود تا بتوانم همیشه به تماشای تو نگاه کنم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
گر در سفرم تویی رفیق سفرم
ور در حضرم تویی انیس حضرم
القصه به هر کجا که باشد گذرم
جز تو نبود هیچ کسی در نظرم
پُر آب دو دیده و پُرآتش جگرم
پُر باد دو دستم و پُر از خاک سَرم
هر چند که بی بهانه دوری ز برم
من خویشتن از جمله همانجا شمرم
در بست وفای تو چنان چشم سرم
کز شرم تو در خیال تو در نگرم
ای فاخته دل چو من به رویت نگرم
زیبایی طاوس به بازی شمرم
با خنده کبک چون درایی ز درم
دل همچو کبوتری بپرد ز برم
خواهم که ز دور در جمالت نگرم
می نتوانم از آنکه بی پا و سرم
از عالم خود اگر تو ای مایۀ حسن
نظارۀ حسن خود کنی رشک برم
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.