هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از عشق و زیبایی معشوق سخن می‌گوید. او اشاره می‌کند که موهای معشوق بر دلش سنگینی می‌کند و این احساس بیدلی و درد را به او می‌دهد. او به درمانی برای دل زخم‌خورده‌اش اشاره می‌کند که تنها با لب‌های معشوق ممکن است به دست آید و در نهایت با بیان "وای دلم" آلام و دردهایش را به تصویر می‌کشد.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از عشق و زیبایی معشوق سخن می‌گوید. او اشاره می‌کند که موهای معشوق بر دلش سنگینی می‌کند و این احساس بیدلی و درد را به او می‌دهد. او به درمانی برای دل زخم‌خورده‌اش اشاره می‌کند که تنها با لب‌های معشوق ممکن است به دست آید و در نهایت با بیان "وای دلم" آلام و دردهایش را به تصویر می‌کشد.
هوش مصنوعی: ای زیبایی که موهای تو دل مرا به تلاطم انداخته است، سر موهایت را بر دل من گذاشته‌ای.
هوش مصنوعی: اگر لبخند تو نتواند دردی را از دلم درمان کند، پس وای بر حال دلم، وای بر دلم!
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای گشته فراق تو غم‌افزای دلم
امید وصال تو تماشای دلم
آگاه نه‌ای بتا که بندی محکم
دست ستمت نهاده بر پای دلم
تا عشق تو خیمه زد بصحرای دلم
بگرفت سپاه غم سراپای دلم
از لشکر غم چو ملک دل گشت خراب
جان نعره زند که وا دلم وای دلم
عشق تو کلیم طور سینای دلم
داغت حشم سینهٔ صحرای دلم
دردت که طبیب جان بی درد مباد
درمان غمم، مقصد اقصای دلم
جائی که فرو رفت به گل پای دلم
آنجاست مکان تو و ماوای دلم
اگه بودم کجاست جان تو اگر
میدانستم کجا بود جای دلم
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.