هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر احساس دل‌تنگی خود را برای وصل و نزدیکی به معشوق بیان می‌کند. او می‌گوید که در جستجوی او، تمام وجودش را می‌جوید و در عین حال بر این نکته تأکید می‌کند که او و معشوقش در واقع یکی هستند، اما به خاطر کمبود وقت و فرصت نمی‌تواند به طور کامل صحبت کند.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر احساس دل‌تنگی خود را برای وصل و نزدیکی به معشوق بیان می‌کند. او می‌گوید که در جستجوی او، تمام وجودش را می‌جوید و در عین حال بر این نکته تأکید می‌کند که او و معشوقش در واقع یکی هستند، اما به خاطر کمبود وقت و فرصت نمی‌تواند به طور کامل صحبت کند.
هوش مصنوعی: کسی که برای رسیدن به وصال محبوبش جان می‌دهد، او در کنار من است و من در جستجوی تمام جهان هستم.
هوش مصنوعی: من و او وجود واحدی هستیم، اما به خاطر فشردگی و محدودیت‌هایی که داریم، درباره مسائلی صحبت می‌کنیم که به این تنگناها مربوط می‌شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
وصف لب رنگین تو از دل جویم
در آرزوی زلف تو سنبل بویم
تا پر خون شد ز دیده چون گل رویم
وصف تو همه روز به بلبل گویم
ای گوی زَنَخ سخن ز گویت گویم
وی موی میان ز عشق مویت مویم
گر آب شوم گذر به جویت جویم
ور سرو شوم به پیش رویت رویم
زرد است ز عشق خاکبیزی رویم
وین نادره را به هر کسی چون گویم
این طرفه که خاکبیز زر جوید و من
زر در کف و خاکبیز را میجویم
با دل همه شب حدیث تو میگویم
بوی تو من از باد سحر میجویم.
دل دل طلبید از پی ره دلجویم
بدرود کنان کرد گذر در کویم
گفتم که ز راه راه و دل دل کم کن
بنگر که من آه آه و دل دل گویم
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.