هوش مصنوعی: این ابیات به بیان عواطف عمیق عاشقانه و احساسات دردناک ناشی از دوری پرداخته‌اند. شاعر از زیبایی محبوب خود سخن می‌گوید و در عین حال از زخم‌های دلش ناشی از جدایی و فراق ابراز شکایت می‌کند. او به محبوبش می‌گوید که اگرچه خون دلش را مورد انتقاد قرار دهد، اما از عشقش به او دست برنخواهد داشت.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این ابیات به بیان عواطف عمیق عاشقانه و احساسات دردناک ناشی از دوری پرداخته‌اند. شاعر از زیبایی محبوب خود سخن می‌گوید و در عین حال از زخم‌های دلش ناشی از جدایی و فراق ابراز شکایت می‌کند. او به محبوبش می‌گوید که اگرچه خون دلش را مورد انتقاد قرار دهد، اما از عشقش به او دست برنخواهد داشت.
هوش مصنوعی: چهره‌ات همیشه مانند نور است که پروانه‌ها را مجذوب خود می‌کند و شمع را روشنایی می‌بخشد.
هوش مصنوعی: اگرچه که قلبم را می‌نوشی و حلالت می‌کنم، اما هرگز از دوری تو راضی نخواهم بود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
خورشید خراسان و خدیو زابل
از نخشب و کش بهار گردد کابل
غل بر یبغو نهاد و پل بر جیحون
جیحون به پل دارد و یبغوی به غل
پرسید کسی منزل آن مهر گسل
گفتم که: دل منست او را منزل
گفتا که: دلت کجاست؟ گفتم: بر او
پرسید که: او کجاست؟ گفتم: در دل
من آن توام تو آن من باش ز دل
بستاخی کن چرا نشینی تو خجل
گر جرم همه خلق کنم پاک بحل
در مملکتم چه کم شود؟ مشتی گل
گر خواهی ، ازین حشمت والا بمثل
بر تارک خورشید نهی پای محل
مر جاه ترا خدای ما ، عزوجل
جاوید رقم ز دست بر لوح ازل
گویند مرا به هِجر آن ماه چگل
بَر نِهْ ز شکیب و صبر زنجیر به دل
زنجیر به دل چه سود از صبر که هست
زلفین چو زنجیرش زنجیر گسل
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.