|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به این نکته اشاره می‌کند که هر شخصی که سخاوت و محبتش محدود باشد، در واقع ارزش و احترامی ندارد، حتی اگر به ظاهر زیبا و جذاب باشد. همچنین، او می‌گوید که مانند هیزم است که درختی بارور را در کنار خود دارد؛ ظاهراً زیبا و ارزشمند نیست، بلکه تنها زباله‌ای بی‌فایده است. در کل، این اشعار به اندازه واقعی انسان‌ها و ارزش‌های معنوی آنها می‌پردازد.
هوش مصنوعی: هر کسی که در بخشندگی و بزرگ‌منشی بسته است، نمی‌توان او را جز زیر تیغ انتقاد قرار داد، حتی اگر ظاهراً خوش‌ظاهر و دوست‌داشتنی باشد.
هوش مصنوعی: هر شاخه‌ای که درخت تقریباً بی‌ثمر است، مانند هیزم و سوخت می‌باشد، اما اگر از درخت بارور و پربار ریشه گرفته باشد، ارزش بیشتری دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
آن چیست که همچو مرغ پی بسته بود
چون مار فراز گنج پیوسته بود
مرغان همه را پر ز برون میروید
آن مرغ پرش ز اندرون رسته بود
آن کش نظر بلند و برجسته بود
چون عشق، ز بند دو جهان رسته بود
کوچک‌خردان زیر فلک در قیدند
کودک در مهد، دست و پا بسته بود
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.