هوش مصنوعی: شاعر در این بیت به فردی اشاره میکند که از عاشقان است و ویژگیهای خاصی دارد. او دارای دل افسرده و جانی پر از شوق است. این شخص نه لب و نه دهان مشخصی دارد، اما با وجود این، از زیباییهایی مثل مشک و طلا و نقره بهرهمند است که نماد زبانی خاص و زیباست. به طور کلی، شاعر به عواطف و حالات چنین فردی میپردازد.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این بیت به فردی اشاره میکند که از عاشقان است و ویژگیهای خاصی دارد. او دارای دل افسرده و جانی پر از شوق است. این شخص نه لب و نه دهان مشخصی دارد، اما با وجود این، از زیباییهایی مثل مشک و طلا و نقره بهرهمند است که نماد زبانی خاص و زیباست. به طور کلی، شاعر به عواطف و حالات چنین فردی میپردازد.
هوش مصنوعی: کسی که نشانهای از عشق در دل دارد، همواره دلش غمگین و جانش پر از نشاط و زندگی است.
هوش مصنوعی: او نه لب و دهانی دارد که نمایان باشد، اما زبانی دارد که از عطر مشک و جواهرات طلا و نقره بهتر است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
در دهر هر آنکه نیمنانی دارد
از بهر نشست آشیانی دارد
نه خادم کس بود نه مخدوم کسی
گو شاد بزی که خوشجهانی دارد
جود کف تست هر که نانی دارد
در خدمت تست هر که جانی دارد
گر اسب خطا کرد بر او عیب مگیر
یک اسب چه طاقت جهانی دارد
نه دل ز وصال تو نشانی دارد
نه جان ز فراق تو امانی دارد
بیچاره تنم همه جهان داشت به تو
واکنون به هزار حیله جانی دارد
لعلش که دو صد گنج نهانی دارد
منشور بقای جاودانی دارد
زان بر لب او سبزه دمیده است که او
سرچشمهٔ آب زندگانی دارد
هرکو بسلامتست و نانی دارد
وز بهرِ نشستن آشیانی دارد
نه خادمِ کس بود نه مخدومِ کسی
گوشادبزی که خوش جهانی دارد
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.