هوش مصنوعی: این شعر در بیان عشق و زیبایی است. شاعر با بیان نسبت دادن لب و دندان به لعل و گوهر، به زیبایی معشوق اشاره می‌کند. او از حالتی از فراق سخن می‌گوید که در آن دستش مانند کسی است که در خاک درگاه محبوب، معتکف شده است. شاعر می‌گوید که نمی‌تواند حرفی زیبا بزند مگر اینکه در دهانش طعم شیرینی لب معشوق وجود داشته باشد. در این متن، عشق و زیبایی به‌طور عمیقی در هم تنیده شده‌اند.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر در بیان عشق و زیبایی است. شاعر با بیان نسبت دادن لب و دندان به لعل و گوهر، به زیبایی معشوق اشاره می‌کند. او از حالتی از فراق سخن می‌گوید که در آن دستش مانند کسی است که در خاک درگاه محبوب، معتکف شده است. شاعر می‌گوید که نمی‌تواند حرفی زیبا بزند مگر اینکه در دهانش طعم شیرینی لب معشوق وجود داشته باشد. در این متن، عشق و زیبایی به‌طور عمیقی در هم تنیده شده‌اند.
هوش مصنوعی: عشق تو همچون لعل و دندان‌های زیباست و من که در آستانه‌ی درگاهت نشسته‌ام، از خاک آن مکان نصیبی می‌برم.
هوش مصنوعی: اگر من در بیان شیرین کلامی معروف نباشم، به این دلیل است که در زبانم چیزی شیرین‌تر از شکر وجود ندارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای گشته خجل ماه فلک از نظرت
شد تیره شکر زان لب همچون شکرت
نائی بر من تا که بگیرم ببرت
شرط آنکه بود دیده من رهگذرت
ای خواجه محمد ای محامد سیرت
ای در خور تاج هر دو هم نام و سرت
پیدا به شما دو تن سه اصل فطرت
ز آن روی سخا از تو و علم از پدرت
سیاره به خدمت سپرد خاک درت
خورشید که باشد که بود تاج سرت
شد هر دو جهان به بندگی تو مقر
چونان که به بندگی جد و پدرت
دارم سر آنکه امشب آیم به برت
تا لب به لبت بر نهم و بر به برت
تو پای نهی ز ناز بر چشم ترم
من سر نهم از نیاز بر خاک درت
گر سایهٔ من گران بود در نظرت
من رفتم و سایه رفت و دل ماند برت
هم زحمت من ز سایهٔ من برخاست
هم زحمت سایهٔ من از خاک درت
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.