|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به اهمیت حفظ اعتبار و کرامت انسانی اشاره می‌کند. او می‌گوید که نباید برای به‌دست آوردن نعمت‌های دنیوی، خود را به ذلت بیندازیم و زیر بار منت دیگران برویم. در واقع، داشتن زندگی سخت اما با کرامت از زندگی راحت اما به همراه ذلت بهتر است. شاعر در نهایت از شنونده می‌خواهد که به پندهایش گوش دهد تا از سرنوشت بدی که مانند سگ‌ها در کوچه‌ها سرگردان باشند، در امان بمانند.
هوش مصنوعی: برای به دست آوردن نعمت‌های دنیوی، خودت را در موقعیت ذلت‌آور قرار نده، زیرا نزد افراد با درک و حکمت به خاطر این کار، انسان بی‌ارزشی به شمار می‌آیی.
هوش مصنوعی: اگر بخواهی از اشک چشمانتان بهره‌برداری کنی، بهتر است که زیر سایه‌ی کمک و زحمت شخصی ناتوان و بی‌کفایت نباشی.
هوش مصنوعی: اگر نصیحت من را بپذیری، به مراتب بهتر خواهد بود وگرنه مانند سگ‌ها در خیابان سرگردان خواهی بود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.