|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن درباره استاد شعر، ابن یمین است که به عنوان معلمی بزرگ شناخته می‌شود. شاعر به ویژگی‌های منحصر به فرد او اشاره می‌کند و می‌گوید که در حال حاضر کسی به خوبی او سخن نمی‌گوید. همچنین از صدق دعوی او صحبت می‌کند و به این نکته اشاره دارد که گواهی برای حرف‌های او نیاز نیست، زیرا از خرد و智慧 او برتر هیچ قاضی وجود ندارد.
هوش مصنوعی: امروز کسی که در شعر و ادب به مانند استاد ابن یمین شناخته می‌شود، همانند عطارد در مقام شاگردی او قرار گرفته و از او بهره می‌برد.
هوش مصنوعی: حال هیچ چیز مانند این خوش خبری نیست و هیچ سخنی در گذشته نیز به این شیرینی وجود ندارد.
هوش مصنوعی: در اینجا شاعر به این نکته اشاره می‌کند که اگر کسی حقیقتی را ادعا کند، نیازی به گواه و شاهد ندارد، زیرا خود او باید از عقل و خردش بهره ببرد. در واقع، بیان می‌کند که برای شناخت حقیقت نیازی به قاضی و داور خارج از خود نیست و هر فرد می‌تواند با تکیه بر عقل خویش به درک درست دست یابد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.