کسی که نیک نهاد آمد از بدایت کار
ز خود چگونه پسند آیدش بدی کردن
چو سیرت ملکی میتوان گرفت بجهد
نشان همت قاصر بود ددی کردن
بکوش در ره احسان که آن بود با حق
تجارتی ز پی سود ده صدی کردن
بهوش باش که پیری رسید ابن یمین
گذشت وقت جوانی و بیخودی کردن
شباب فرع جنونست و شیب اصل خرد
جنون قبیح بود وقت بخردی کردن
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بررسی اخلاق و رفتار انسان می‌پردازد. شاعر می‌گوید که کسی که از نیک‌نیتی به دنیا آمده، نمی‌تواند بدی کند و اگر کسی به سیرت و خصوصیات نیکو نزدیک شود، به راحتی از انجام کارهای بد دور می‌شود. وی توصیه می‌کند که در مسیر نیکوکاری تلاش کنیم، زیرا این رفتار نزد خدا پسندیده است و به نوعی به سود می‌انجامد. همچنین شاعر به اهمیت زمان و پیری اشاره می‌کند و می‌گوید که دوران جوانی به سرعت می‌گذرد و نباید در این دوران خود را گرفتار جنون و رفتارهای ناپسند کنیم، چرا که خرد و عقل واقعی در کنار نیکوکاری در زندگی مهم است.
هوش مصنوعی: کسی که ذات و نهاد خوبی دارد، از ابتدا به خوبی آغاز کرده و برای او چطور ممکن است که کار بدی را بپسندد؟
هوش مصنوعی: اگر انسان بتواند ویژگی‌های ملکوتی را در خود پرورش دهد، باید بداند که تلاش او برای رسیدن به آن هدف کافی نیست و همت او محدود است.
هوش مصنوعی: در تلاش باش که در مسیر نیکی و کمک به دیگران حرکت کنی، چون این کار نوعی تجارت با خداوند است که در آن هیچ سود و منفعت مادی وجود ندارد.
هوش مصنوعی: مراقب باشید که پیری به سراغتان آمده و زمان جوانی گذشت. دیگر نمی‌توان بی‌خیالی کرد و باید به فکر آینده بود.
هوش مصنوعی: جوانی وابسته به دیوانگی است و پیری، اصل خردمندی. دیوانگی در زمان خردمندی چیز مناسبی نیست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.