ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۶٢٠ فراق حضرت گردونجناب سرور عهد مرا چو فرقت روح از تنست و نور از چشم گرم ز چشم رود نور و جان ز تن شاید چو گشت طلعت جان پرور تو دور از چشم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شعر در مورد درد فراق و جدایی از محبوبی است که مانند جدایی روح از بدن و نور از چشم محسوس است. هنگامی که چهره دلربای محبوب دور می‌شود، انسان احساس می‌کند که نور و جانش از او جدا شده‌اند. این جدایی بسیار عمیق و سخت است.
هوش مصنوعی: سختی و دوری از حضرت مانند جدایی روح از بدن و نور از چشم است. این احساس فراق برای من بسیار دردناک و غیرقابل تحمل است.
هوش مصنوعی: اگر نور و زندگی از چشمانت برود، ممکن است وقتی که زیبایی تو از دیدگانم دور می‌شود، روح و جانم هم از تنم جدا شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.