گنجور

 
ابن یمین

دختران ضمیر ابن یمین

همه چستند و چابک و چالاک

در پس پرده طبیعت خویش

آنچنانشان بپروریدم پاک

که اگر هم بدست نامحرم

افکندشان فلک ندارم باک

ببلاغت رسیده اند و کفو

نیست شوئی و من ازین غمناک

ور بدین خواجگان که کفو نیند

میدهمشان ز شومی افلاک

بره و رسم جاهلیتشان

کرده باشم بزندکی در خاک

حال ابناء روزگار اینست

نیتم نیست بعد ازین الاک

نزنم دم بشعر تا بزیم

جز باطرای خواجه لولاک