|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره ارزش و تأثیر مدح و ستایش بر افراد است. شاعر می‌گوید اگر کسی به مدح دیگری اثر نکند، نباید درباره او بدفکری کرد. او به یادآوری فضایل و خوبی‌های افراد می‌پردازد و خاطرنشان می‌کند که ارزش واقعی انسان به باطن و سیرتش است، نه تنها به ظاهرش. شاعر در پایان به نوعی هشدار می‌دهد که هیچ سودی از خدمت به انسان‌های ناسپاس وجود ندارد، چه با تاج و چه بدون آن.
هوش مصنوعی: هر کسی که در وصف او ستایش نکند، از فکر بد او دوری کن و حذر کن.
هوش مصنوعی: آنچه از ستایش و خوبی‌های تو می‌گویم، در واقع یادگاری است از رفتار نیک تو که همیشه در ذهنم باقی خواهد ماند.
هوش مصنوعی: کسی که در کار بزرگ و مهمی وارد می‌شود، باید در ازای آن، پاداش و ارزش واقعی‌اش را بپردازد.
هوش مصنوعی: هر کسی که این‌گونه رفتار نکند، نمی‌توان او را انسان واقعی دانست و تنها ظواهر او را ملاک قرار ندهید.
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که حتی اگر فردی نادان و ناسپاس باشد، چه او را با تاج و مقام بفرستی و چه با افسار و کنترل، تغییری در او ایجاد نخواهد شد. در واقع، بی‌احترامی و نادانی او به هر حال باقی می‌ماند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
بر رخش زلف عاشق است چو من
لاجرم همچو منش نیست قرار
من و زلفین او نگونساریم
او چرا بر گل است و من بر خار؟
همچو چشمم توانگر است لبم
[...]
زان مرکّب که کالبد از نور
لیکن او را روان و جان ازنار
زان ستاره که مغربش دهنست
مشرق او را همیشه بر رخسار
بارگی خواست شاد بهر شکار
بر نشست و بشد بدیدن شار
ای دل نا شکیب مژده بیار
کامد آن شمسه بتان تتار
آمد آن سرو جلوه کرده به ناز
آمد آن گلبن خمیده ز بار
آمد آن بلبل چمیده به باغ
[...]
هست ایام عید و فصل بهار
جشن جمشید و گردش گلزار
ای نگار بدیع وقت صبوح
زود برخیز و راح روح بیار
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.