هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر بیان می‌کند که اگر پایش بسته نباشد، به مکان‌های دلخواه خود خواهد رفت. او از نسیم بهاری که به او می‌رسد، لذت می‌برد و نمی‌خواهد در جایی ساکن بماند که باعث خوار و ذلیل شدنش شود. او به بیشه‌ای اشاره دارد که در آن به شکار می‌پردازد و از فواید آن بهره‌مند می‌شود و هر لحظه امکان شکارهای زیادی برایش وجود دارد. شاعر به دنبال زندگی آزاد و پرثمر است.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر بیان می‌کند که اگر پایش بسته نباشد، به مکان‌های دلخواه خود خواهد رفت. او از نسیم بهاری که به او می‌رسد، لذت می‌برد و نمی‌خواهد در جایی ساکن بماند که باعث خوار و ذلیل شدنش شود. او به بیشه‌ای اشاره دارد که در آن به شکار می‌پردازد و از فواید آن بهره‌مند می‌شود و هر لحظه امکان شکارهای زیادی برایش وجود دارد. شاعر به دنبال زندگی آزاد و پرثمر است.
هوش مصنوعی: وقتی پایم آزاد نیست، به جایی نمی‌روم که هر لحظه نسیم بهاری به سمت من بیاید.
هوش مصنوعی: چرا در جایی بمانم که خانواده‌ام باعث حقارت و ذلت من شوند؟
هوش مصنوعی: در جنگلی می‌روم تا از نعمت‌های آن بهره‌ور شوم، زیرا که هر لحظه هزاران شکار به من می‌رسد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
پایم چو بسته نیست بجائی سفر کنم
کز باد او نسیم بهاری بمن رسد
در تربتی نهم ز کتف بار کاندرو
هر صبح بوی مشک تتاری بمن رسد
در بیشه ای شکار کنم کز فوایدش
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.