|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان ناامیدی و مشکلات موجود در جامعه می‌پردازد. شاعر از کاهش رونق بازار و فساد در کارها سخن می‌گوید و دلیل آن را بدی روزگار و ظلم زمانه می‌داند. او اشاره می‌کند که کسانی که دارای خصائل خوب و نیکو هستند، در شرایط بدی گرفتار شده‌اند و این وضعیت باعث افسردگی و فساد در میان اهل صلاح شده است.
هوش مصنوعی: روز بازار علم و فضیلت کساد شده و این ناشی از جوری است که آسمان بر سر مردم می‌آورد.
هوش مصنوعی: هر کسی که مانند طوطی زیبا و شیرین‌گو باشد، به خاطر ظلم و ستم روزگار در قفسی اسیر است.
هوش مصنوعی: کار اهل نیک را در دوران کنونی به فساد و تباهی می‌کشاند و اوباش و نادرستکاران به پیش می‌آیند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
گرچه بناست وین سخن فاش است
اوستاد هزار نقاش است
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.