ابن یمین » دیوان اشعار » اشعار عربی » شمارهٔ ۶۵ - ایضاً الهی انت خلاق البرایا و وهاب النهاب بلا امتنان انلنی فی الدنیی عرضا مصونا برغم الحاسدین بلا هوان و لا تشمت عداتی و کن بی حفیظا من تصاریف الزمان
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به خداوند دعا می‌کند و از او خواستار برکت و نعمتی در زندگی است که او را از حسادت و دشمنی دیگران محافظت کند. او از خداوند می‌خواهد که در برابر حاسدین به او کرامت بخشیده و از تغییرات زمان نیز او را حفظ نماید.
هوش مصنوعی: پروردگارا، تو خالق مخلوقات هستی و بی‌هیچ چشمداشتی، نعمت‌ها و بخشش‌های خود را به ما می‌دهی.
هوش مصنوعی: در این دنیا من دارای نعمتی ارزشمند و محفوظ هستم، هرچند که حسودان بخواهند به آن آسیبی برسانند.
هوش مصنوعی: از دشمنانم خشنود نباش و در برابر تغییرات زمان، مراقب و محافظت‌کننده باش.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.