نشد در این درسگاه عبرت به فهم چندین رساله پیدا
جنون سوادی که کردم امشب ز سیر اوراق لاله پیدا
صبا ز گیسوی مشکبارت اگر رساند پیام چینی
چو شبنم از داغ لاله گردد عرق ز ناف غزاله پیدا
فلک ز صفری که میگشاید بر اعتبارات میفزاید
خلای یک شیشه مینماید پری ز چندین پیاله پیدا
چو موج، بیداد هیچ سنگی، نبست بر شیشهام ترنگی
شکسته دارد دلم به رنگی، که رنگ من کرد ناله پیدا
اگر به صد رنگ پر فشانم، ز دام جستن نمیتوانم
که کرد پرواز بینشانم، چو بال طاووس هاله پیدا
چو جوشد افسردگی ز دوران، حذر ز امداد اهل احسان
که ابر در موسم زمستان، نمیکند غیر ژاله پیدا
قبول انعام بدمعاشان به خود گوارا مگیر بیدل
که میشوند این گلوخراشان چو استخوان از نواله پیدا
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان احساسات عمیق و پیچیده شاعر میپردازد. شاعر از ناکامی در یادگیری و عبرتپذیری سخن میگوید و به تجربههای تلخ خود اشاره میکند. او به زیبایی و شیرینی عشق و عواطف انسانی پرداخته و میگوید که حتی اگر بخواهد به زندگی رنگ و جلوهای بدهد، نمیتواند از درد و رنجهای درونش فرار کند. احساس افسردگی و ناامیدی از زندگی در این شعر موج میزند و شاعر به ناچار با غم و غصهاش زندگی میکند. در نهایت، او نسبت به ناپایداری و فریبندگی زندگی نیز هشدار میدهد و از آثاری که این تجارب بر او گذاشته است، سخن میگوید.
هوش مصنوعی: در این مکان آموزشی، درس عبرت را یاد نگرفتم و با وجود اینکه چندین نوشته پیدا کردم، جنون و دیوانگی من باعث شد شب گذشته از مطالعه برگههای گل لاله، به درک عمیقتری نرسم.
هوش مصنوعی: اگر نسیم خوشبو از موهای مشکین تو پیامی آورد، مانند شبنم که بر اثر گرمای لاله میچکد، عرق از کمر آهو نمایان میشود.
هوش مصنوعی: آسمان به واسطه باز شدن افقها، بر ثروتها و اعتبارها میافزاید. اگرچه در نگاه اول، تنها یک شیشه خالی به نظر میرسد، اما در واقع درون آن، پریهایی از چندین پیاله وجود دارد.
هوش مصنوعی: دل من از روزگار بیرحم و مشکلات به تنگ آمده و مانند شیشهای شکسته، زود آسیبپذیر است. درونم رنگ تازهای به خود گرفته که نشاندهندهی نالانی و غمهای پنهان در من است.
هوش مصنوعی: اگرچه با رنگهای زیبا خودم را تزیین کنم، نمیتوانم از دام و بند رهایی یابم. مانند بالهای طاووس که درخشش دارند، اما من هنوز در جایی هستم که نمیتوانم پرواز کنم.
هوش مصنوعی: وقتی که غم و ناراحتی ناشی از گذر زمان و حوادث به وجود آید، باید از کمک افرادی که فقط در ظاهر خوب به نظر میرسند، احتیاط کرد. زیرا مانند ابرهای زمستانی، تنها باران های ناچیز و کم را به همراه دارند و نمیتوان به آنها اعتماد کرد.
هوش مصنوعی: ای بیدل، از پذیرش هدیه و انعام افراد بیارزش و زبون اجتناب کن، زیرا این کار باعث میشود کسانی که این هدایا را میدهند، به راحتی به تو آسیب برسانند و مانند استخوانی که از لایههای غذا بیرون زده، در گلویت بمانند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.