چه دولت است که من نامت از ادب گیرم
ز شرم دست تهی دامنی به لبگیرم
به عشق اگر همه تن غوطهام دهند به قیر
چوداغ لاله سحرها به طوف شبگیرم
به این زبان که چو شمعم دماغ میسوزد
خموشا اگر نشوم انجمن به تبگیرم
خمار اگر نشود ننگ مجلس آرایی
به مستی حلب شیشهگر حلبگیرم
غم وراثت آدم نخوردهام چندان
که راه خلد به امید این نسب گیرم
ندارم این همه رغبت به لذت دنیا
که ننگ آتشک از بوی این جلب گیرم
چو موی چینی از اقبال من چه میپرسی
عنان به شام شکستهست سعی شبگیرم
خوشست چشم بپوشم ز نقشکار جهان
هزار نسخه به این نقطه منتخبگیرم
ز طرف مشرب مستان خجل شوم بیدل
دمیکه هفت فلک برگی از عنبگیرم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر احساسات و افکار عمیق شاعر است. او از یک طرف به شیفتگی و نفرت از دنیا اشاره دارد و از طرف دیگر نشان دهندهی ناامیدی و غمی است که از وراثت آدم و ناکامیهای زندگی میکشد. شاعر به عشق و زیباییهای آن نیز اشاره میکند، اما در عین حال از چالشها و دشواریهای زندگی و خاطرخواهیهایی که دارد، شکایت میکند. او به نوعی در تلاش است تا از زشتیها فاصله بگیرد و به حسن و زیبایی توجه کند، و در عین حال به نبود رغبت و حسرت نسبت به لذتهای دنیوی اعتراف میکند. شاعر در نهایت تأکید میکند که از دنیا و مشکلاتش جداست و در پی آرامش و درک عمیقتری از زندگی است.
هوش مصنوعی: چه خوشبختیای است که من به خاطر شرم، با ادب نام تو را بر زبان میآورم و دست خالیام را به دامن تو میزنم.
هوش مصنوعی: اگر همه وجودم را در عشق غرق کنند، مانند قیر که در لایههای گل لالههای سحرگاهی پنهان است، من در شب در دریا غوطهور میشوم.
هوش مصنوعی: در این روزها که صحبت کردن برایم دشوار شده و مانند شمعی هستم که در حال سوختن است، اگر سکوت نکنم، ممکن است از شدت احساسات دچار تب و تبخالی شوم.
هوش مصنوعی: اگر مستی نتواند ننگی بردارد، من همچنان در مجلس آرایی حاضر خواهم بود و از زیباییهای حلب و هنر شیشهگری آن لذت میبرم.
هوش مصنوعی: من آنقدر در مورد غم و اندوه ارثی که از آدم رسیده فکر نکردهام که بخواهم به امید این نسب، به بهشت فکر کنم.
هوش مصنوعی: من به لذتهای دنیوی اینقدر علاقهمند نیستم که بخواهم بوی آتش را از دل آن حس کنم.
هوش مصنوعی: اگر چه موی چینی از سرنوشت من میپرسی، باید بگم که در این حال، افسار کارها به دست یاری نیفتاده و تلاش من در شب، ناکام مانده است.
هوش مصنوعی: خوشحال میشوم که از زیباییها و تصاویر دنیای اطراف چشم پوشی کنم و به جای آن هزاران نمونه از این نقطه خاص انتخاب کنم.
هوش مصنوعی: از سمت نوشیدنیهای مستکننده، خجالتزده میشوم، بیدل، وقتی که هفت آسمان را برای گرفتن یک دانه انگور در دست بگیرم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.