آنجاکه طلب محوتوکل شده باشد
پیداست چراغان هوس گل شده باشد
این جاه و حشم مایهٔ اقبال طرب نیست
دردسر گل گشته تجمل شده باشد
گر نخل هوس ِ سرکشانداز ترقیست
در ریشهٔ توفیق تنزل شده باشد
مغرور مشو خواجه به سامان کثافت
برپشت خز!ن مو چقدر جل شده باشد
آسان شمر از ورطهٔ تشویش گذشتن
گر زیر قدم آبلهای پل شده باشد
ساز طرب محفل ما ناله کوه است
اینجا چه صداهاکه نه قلقل شده باشد
خلقی به عدم دود دل و داغ جگر برد
خاک همه صرفگل و سنبل شده باشد
از قطرهٔ ما دعوی دریا چه خیال است
این جزو که گمگشت مگر کل شده باشد
دل نشئهٔ شوقیست چمنساز طبایع
انگور به هر خُم که رسد، مُل شده باشد
ما و من اظهار پرافشانی اخفاست
بویگل ما نالهٔ بلبل شده باشد
هر دم قدحگردش آن چشم به رنگیست
ترسم نگه یار تغافل شده باشد
بیدل دل اگر خورد قفا از سر زلفش
شادمکه اسیر خم کاکل شده باشد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به نوعی تأمل و انتقاد از دنیای مادی و ظواهر آن میپردازد. شاعر به موضوعاتی چون هوس، تجمل، و گمگشتگی انسان در دنیای مادی اشاره میکند. او بر این باور است که خوشی و شادی واقعی در جایی غیر از ظواهر فریبنده و زرق و برقهای دنیوی نهفته است. به تفسیر عمیقتر، او ما را به یادآوری میکند که خوشبختی و موفقیت واقعی به معنای تکیه به خدا و روح معنوی است، نه به داراییها و زینتهای ظاهری. در کل، شعر به تأکید بر درک عمیقتری از زندگی و پرهیز از فریبندگانی چون مقام و ثروت میپردازد.
هوش مصنوعی: زمانی که خواستهها و آرزوها به معنای واقعی به توکل و اعتماد تبدیل شده باشند، مشخص است که احساسات و امیال به زیبا و دلنشین تبدیل شدهاند.
هوش مصنوعی: این مقام و ثروت نمیتواند باعث خوشبختی و شادی شود، بلکه ممکن است به دردسر و مشکلاتی که از زرق و برق و تجمل نشأت میگیرد، منجر شود.
هوش مصنوعی: اگر نخل آرزوهای بزرگ و سرکش در تو وجود دارد، ممکن است ریشههای موفقیت تو در حال افول باشد.
هوش مصنوعی: ای عزیز، فریب نخور به خاطر آنکه ظاهراً همه چیز مرتب و زیبا به نظر میآید. حتی اگر پشت ظاهر زیبا، مشکلات و نادانیها نهفته باشد، نباید به غرور بیفتی.
هوش مصنوعی: اگر عبور از شرایط نگرانکننده و سخت برات آسان است، حتی اگر به نظر بیاید که فقط زیر پاهای یک فرد مبتلا به آبله قرار گرفتهای، نباید نگران بود.
هوش مصنوعی: در اینجا، صدای دلانگیز و شاد مینوازد و به جای لذتی از موسیقی، صدای دلشکسته ای چون ناله کوه به گوش میرسد. این فضا مملو از صداهایی است که ممکن است به گوش برسند ولی به نوعی خالی و بیاحساس به نظر میرسند.
هوش مصنوعی: اگر انسانی را در نظر بگیریم که داغ دل و غم سنگینی بر دوش دارد، در حالی که همه چیز در اطرافش زیبا و خوشبو است، او با وجود این زیباییها همچنان در حال رنج و اندوه است. این یعنی حتی با وجود گل و سنبل، درد و ناراحتی او از بین نمیرود.
هوش مصنوعی: حرف از خود را به دریا نسبت دادن چه توهمی است؟ این بخش کوچک که گم شده، آیا ممکن است کل باشد؟
هوش مصنوعی: دل مانند مخدر شوق و نشاط است که طبیعت انگور را سرشار میکند و هر خمی که به آن برسد، به حالت سرخوشی در میآید.
هوش مصنوعی: ما و من در حال نشان دادن احساسات و پنهان کردن خود هستیم، مانند بویی که از گل به مشام میرسد و نالهٔ بلبل به گوش میآید.
هوش مصنوعی: هر بار که مینوشم، رنگ چشمهایش در ذهنم میچرخد و نگرانم که نگاه محبوبم بیتوجهی کند.
هوش مصنوعی: اگر دل من از زلف او آسیب ببیند، خوشحالم که آن دل به خاطر زیباییهای او اسیر شده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.