گنجور

 
ملک‌الشعرا بهار

هرچند بس نیک افسونِ ماران دانی‌، زود زود دست به مار مبر کت بگزد، و بر جای بمیراند.

تو ای مرد افسونگر چیره‌دست

مبر سوی هر مار بر خیره دست

مبادا کت از این دلیری همی

زند زخم و بر جای میری همی

 
نسک‌بان: جستجو در متن سی‌هزار کتاب فارسی
sunny dark_mode