سنبل داری به گوشهٔ چمن اندر
نرگس کاری به برگ یاسمن اندر
در عجبم زافریدگار، کزان روی
لاله نشاند به شاخ نسترن اندر
ای صنم خوبرو به جان تو سوگند
کم ز غم آتش زدی به جان وتن اندر
گاهی بی خویشتن شوم ز غم تو
گاه به پیچم همی به خویشتن اندر
سخت به پیچم که هر که بیند گوبد
هست مگر کژدمش به پیرهن اندر
زار بنالم چنان که هرکس بیند
زار بنالد به حال زار من اندر
روی تو درتاب تیره زلف تو، گویی
حور فتاده به دام اهرمن اندر
دام فریبی است طرهات که مر او را
بافته جادو به صدهزار فن اندر
صدشکن اندر دو زلف داری و باشد
بندی پنهان به زیر هر شکن اندر
صدگره افتد بههردلی کهبه گیتیاست
گرش به دلها کنند سرشکن اندر
چندکزان زلف بر ستردی، امروز
مشگ نباشد به خطهٔ ختن اندر
زلف سترده مده به باد، که در شهر
جادویی افتد میان مرد و زن اندر
جادویی اندر میان خلق میفکن
نیکو اندیشه کن بدین سخن اندر
جادوبی وگربزی چو شد همهجایی
ملک درافتد به حلقهٔ فتن اندر
چون گذردکارها به حیلت و افسون
هیچ بندهدکسی به علم تن اندر
مردم نیرنگساز را به جهان در
جای نباشد مگربه مرزغن اندر
زلفک تو حیلهسازگشت و سیه کار
زانش ببرند سر بدین ز من اندر
قدتو چون راستی گزید، بهپیشش
سجده برم چون به پیش بت، شمن اندر
گر نکنی پیشه راستی و درستی
راست نیایی به خدمت وطن اندر
ور نکنی خدمت وطن به تمامی
عاصی گردی بحی ذوالمنن اندر
درخمت ار جان دهمخوشست، که مردن
شیرین آید به کام کوه کن اندر
جوشم و خونابه گرم گرم ببارم
همچون مرغی به روی بابزن اندر
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف زیباییهای طبیعت و عشق میپردازد. شاعر با تاکید بر زیبایی سیب، نرگس و لاله، از حیرت خود در برابر آفرینش سخن میگوید. او به عشق و معشوق خود قسم میخورد و از حال و روز غمگین و آشفتهاش میگوید که به خاطر جدایی و دوری از معشوق به وجود آمده است. شاعر با توصیف زلف معشوق به عنوان دام فریب، به تأثیر این عشق بر قلبها و زندگی مردم اشاره میکند. او همچنین به خطرات نیرنگ و فریب در دنیا اشاره میکند و بر اهمیت راستی و خدمت به وطن تاکید دارد. در نهایت، شاعر از آماده بودن برای فدای جان خود در راه عشق و وطن سخن میگوید.
هوش مصنوعی: در گوشهٔ چمن، سنبل زیبا و درخشان وجود دارد و نرگس به زیبایی خود با برگهای یاسمن در کنار هم زندگی میکنند.
هوش مصنوعی: من شگفتزدهام از آفریدگار که چرا لاله را در سایهسار نسترن قرار داده است.
هوش مصنوعی: ای معشوق خوش صورت، به جان تو قسم که آتش غم را بر جان و تن من افروختهای.
هوش مصنوعی: گاه از شدت غم تو آنقدر بیخود میشوم که خودم را فراموش میکنم و گاه آنقدر در خودم غرق میشوم که فقط به یاد تو هستم.
هوش مصنوعی: در این شعر به وضعیت پیچیده و دشوار اشاره میشود که انسانها ممکن است در روابط و تعاملات خود با دیگران با آن مواجه شوند. گوینده به نوعی احساس میکند که وقتی دیگران او را میبینند، ممکن است تصور کنند که همه چیز خوب است، اما در واقع مشکلاتی وجود دارد که مانند یک کژدم در لباس، به راحتی قابل مشاهده نیستند. احساس چنین کمبودهایی و پنهانکاریها در روابط انسانی را به تصویر میکشد.
هوش مصنوعی: به شدت ناله میکنم به گونهای که هر کسی مرا ببیند، به خاطر حال زار من نالهاش درآید.
هوش مصنوعی: چهرهات درخشان و زیباست و موی تیرهات همچون دام سحرآمیز است که حوریی در آن گرفتار شده.
هوش مصنوعی: موهای زیبای تو، دام فریبی است که به گونهای جادوگرانه و با هزاران هنر و مهارت بافته شده است.
هوش مصنوعی: در زلفهایت صدها پیچ و تاب وجود دارد و در هر یک از این پیچها، بندی پنهان نهفته است.
هوش مصنوعی: هر دلی که در این دنیا وجود دارد، میتواند به صدها مشکل و چالش دچار شود؛ حتی اگر این مشکلات را در دلها نشر دهند و شکسته شوند.
هوش مصنوعی: چندین بار از زلفت کاستهای، امروز عطر مشک در سرزمین ختن وجود ندارد.
هوش مصنوعی: زلف خود را به باد نسپار، چون ممکن است در جایی جادو کند و میان مرد و زن جدایی بیندازد.
هوش مصنوعی: در میان مردم جادو نکن، بلکه با اندیشه خوب به این صحبت توجه کن.
هوش مصنوعی: زمانی که جادو و فریب در همه جا گسترش یابد، مملکت به دو دست فتنه و نابسامانی دچار میشود.
هوش مصنوعی: زمانی که کارها با تدبیر و فریب انجام شوند، هیچکس نمیتواند به علم و دانش خود به دیگری کمک کند.
هوش مصنوعی: مردم فریبکار و حقهباز جایی در این دنیا ندارند، جز اینکه در مرز غنیمتها باشند.
هوش مصنوعی: زلفهای تو به ترفند و فریب تبدیل شده و موجب دردسر و شقاوت گشته است، به همین خاطر سر مرا از این موضوع دور کن تا از من رهایی یابم.
هوش مصنوعی: وقتی که قامت او را راست و استوار ببینم، همانند سجدهای که برای بتها انجام میشود، در برابر او خم میشوم و سر تعظیم فرود میآورم.
هوش مصنوعی: اگر در زندگی خود راستگویی و درستی را پیشه نکنید، نمیتوانید به خدمتی در وطن خود برسید.
هوش مصنوعی: اگر در خدمت به وطن کوتاهی کنی، به طور کامل مورد قهر قرار میگیری و مورد نارضایتی خداوند قرار خواهی گرفت.
هوش مصنوعی: اگر جانم را در راه تو فدای تو کنم، خوشبختی است، زیرا مرگ در کنار تو برایم دلپذیر است، مانند کوهی که در دل آن نشستهام.
هوش مصنوعی: من در حال جوشیدنم و مانند مرغی که بر روی بام مینشیند، خونابهام را گرم گرم میریزم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.