چیست آن سرو نارسیده به بار
بردمیده ز ایزدی گلزار
در بهار است چون به گاه خزان
در خزان است چون به گاه بهار
خود بود سروبن ولی بینی
برسرش سروهای خوش‌رفتار
سرو را آب سرفرازکند
وین خوداز آب پست گردد و زار
چشم‌ها باشدش ولی چون خلق
می نخوابد که خود بود بیدار
گر هزاران به سرو بنشینند
هم براین سرو برنشسته هزار
گر برآن سرو، درگه نوروز
عندلیبان شوند نغمه‌نگار
خود براین سرو نغمه خوانانند
در بهار و خزان و لیل و نهار
گربرآن سرو بیهده شب و روز
برنشیند چکاو و بلبل و سار
خود براین سرو بلبلان نایند
جز بگفت محمد مختار
گر از آن سرو درگلستان‌ها
رسته بینی همه فزون ز هزار
در گلستان ازین گرامی سرو
می‌نیاید فزون‌تر از دو به بار
گر جز از شاخ و برگ و بار ندید
هیچ کس بر به سرو و بید و چنار
هم برین سر و شاخ و برگ فزون
رسته اما نه کش کنی دیدار
برگ و باری بر او بود که کند
نور در دیدهٔ اولی‌الابصار
برگ او زاد و برگ مردم دین
بار او لطف پاک ایزد بار
ای پسر این لغز که برگفتم
نیک برخوان و نام او (به‌من آر)
ور کنون نام او به من ناری
رنج بایدکه تا بریش به کار!
این قصیده بدیهه بسرودم
در به گرمابه‌ای روان او بار
سخت تیره چو طالع عاشق
سست بنیان چو وعدهٔ دلدار
سستی شعر، خود گواه بود
گر نداری تو قول من ستوار
زانکه آسان سرودمش خود گشت
سهل وآسان به معنی وگفتار
شعر باید سبک سرود و روان
نه گرانسنگ و مغلق و دشوار
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به توصیف سروی می‌پردازد که به نظر می‌رسد همواره در حال شکوفایی است، حتی در فصل خزان، و در عین حال به صورت نمادین به تجلی معانی عمیق‌تری چون ایمان و فضل الهی اشاره می‌کند. او می‌گوید که این سرو، اگرچه خود با طبیعت و سرسبزی خود در زندگی و مرگ درگیر است، همواره در حال آفرینش و شکوفایی است.
شاعر به این نکته می‌پردازد که مانند دیگر موجودات، این سرو نیز در گذر زمان و تغییر فصل‌ها همچنان پابرجاست و توجهات را به خود جلب می‌کند. او از بلبلان و چکاوک‌هایی یاد می‌کند که بر روی این سرو نشسته‌اند و نشان‌دهنده زیبایی و جذابیت این سرو در میان سایر درختان است.
در نهایت، شاعر به سادگی و روانی شعر اشاره می‌کند و تأکید دارد که شعر باید به راحتی قابل فهم باشد و به دور از پیچیدگی‌های زبانی باشد. او این شعر را در حالتی خاص و با حالتی عاشقانه سروده است تا نشان دهد که راحتی و سادگی در نگارش، می‌تواند باعث ارتباط بهتر با شنونده شود.
هوش مصنوعی: این بیت به یک درخت سرو اشاره دارد که هنوز به نتیجه نرسیده و بار ندارد، اما از بهترین صفات و زیبایی‌های خاص برخوردار است. در واقع، این درخت نماد کمال و زیبایی است که به تازگی شکوفا شده و به خاطر ویژگی‌هایش توجه جلب می‌کند. در اینجا، ایزد به عنوان منبع زیبایی و کمال طبیعت یاد شده که این درخت از او تاثیر گرفته است.
هوش مصنوعی: در بهار، شادابی و زندگی جریان دارد و در پاییز، گاهی به نظر می‌رسد که آن حالت شاداب از دست رفته است. اما در واقع هر زمان، زیبایی‌ها و ویژگی‌های خاص خودش را دارد و می‌تواند حواسی خوشایند به انسان منتقل کند. در هر فصل، تغییرات و زیبایی‌هایی وجود دارد که باید به آنها توجه کرد.
هوش مصنوعی: سروبن خود همچون درخت سرو است، اما اگر روی آن نگاه کنی، سروهای زیبا و خوش‌تیپی را می‌بینی که بر فراز آن ایستاده‌اند.
هوش مصنوعی: سرو با آب بلندی و بزرگی خود را به اوج می‌رساند، در حالی که این موجود پایین‌قد تنها در آب کم عمق و بی‌ارزش به زوال می‌رسد.
هوش مصنوعی: چشم‌ها وجود دارد، اما وقتی که مردم خواب‌اند، او همیشه بیدار است.
هوش مصنوعی: حتی اگر هزاران نفر بر درخت سرو بنشینند، باز هم برای این سرو که در آن نشسته‌ام، هزاران نفر دیگر وجود دارند.
هوش مصنوعی: اگر آن سرو در روز نوروز، محلی برای پرنده‌های خوش‌صدا باشد، می‌تواند به زیباترین آوازها بپردازد.
هوش مصنوعی: سرو به خودی خود در هر فصل از سال، چه بهار باشد و چه پاییز، و در شب و روز، آواز می‌خواند و زیبایی خود را به نمایش می‌گذارد.
هوش مصنوعی: اگر چکاوک و بلبل و سار بر آن سرو بی‌فایده شب و روز نشیند، به چه کار می‌آید؟
هوش مصنوعی: این شعر به این معناست که بلبلان (که نماد عشق و شور و شعف هستند) هیچ راهی برای ابراز احساسات و زیبایی‌های خود ندارند جز اینکه از کسی همچون محمد مختار پیروی کنند. به عبارتی دیگر، این بلبلان به شدت تحت تاثیر و هدایت او قرار دارند و بدون او نمی‌توانند به طرز مطلوبی ابراز وجود کنند.
هوش مصنوعی: اگر از آن سرو که در باغ‌ها روییده است، بگذری، خواهی دید که زیبایی‌ها و ارزش‌ها بسیار بیشتر از هزار تا هستند.
هوش مصنوعی: در گلستان، از این درخت سرو ارزشمند، بیشتر از دو بار میوه نمی‌رسد.
هوش مصنوعی: اگر کسی جز شاخ و برگ و میوه درختان را نبیند، به درختانی مانند سرو و بید و چنار نخواهد رسید.
هوش مصنوعی: این متن به این مفهوم اشاره دارد که اگرچه درختی با شاخ و برگ فراوان به بار نشسته، اما هنوز هم نمی‌توان به راحتی دیداری یا ارتباطی با آن برقرار کرد. به عبارت دیگر، ممکن است ظاهراً پیشرفت یا رونق زیادی وجود داشته باشد اما در عمل، باز هم برخی از موانع برای ارتباط یا دسترسی وجود دارد.
هوش مصنوعی: برگ و باری بر او بود که باعث می‌شد نور در چشمان عالمان بدرخشد و دل‌های بینا را روشن کند.
هوش مصنوعی: برگ‌های او ثمره‌ای از وجود اوست و بار مردم به دین و معرفت، نعمت خداوند است.
هوش مصنوعی: ای پسر، این سخنی که گفتم را خوب بخوان و نام او را به من بده.
هوش مصنوعی: اگر حالا او را به من معرفی کنی، باید زحمت بکشم تا بتوانم او را به کار بگیرم!
هوش مصنوعی: من این شعر را بی‌درنگ و در لحظه‌ای که به گرمابه‌ای می‌رفتم سرودم.
هوش مصنوعی: طالع عاشق به شدت تیره و نامساعد است، مانند وعده‌های دلبر که همواره ناپایدار و سست هستند.
هوش مصنوعی: شعر ضعیف خود نشان‌دهنده این است که اگر تو قول محکم و استواری نداری، به اعتبار آن نمی‌توانی استناد کنی.
هوش مصنوعی: چون من به راحتی آن را سرودم، خود به سادگی و راحتی به معنی و بیان درآمد.
هوش مصنوعی: شعر باید لطیف و روان باشد، نه سنگین و پیچیده و سخت.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
بر رخش زلف عاشق است چو من
لاجرم همچو منش نیست قرار
من و زلفین او نگونساریم
او چرا بر گل است و من بر خار؟
همچو چشمم توانگر است لبم
[...]
زان مرکّب که کالبد از نور
لیکن او را روان و جان ازنار
زان ستاره که مغربش دهنست
مشرق او را همیشه بر رخسار
بارگی خواست شاد بهر شکار
بر نشست و بشد بدیدن شار
ای دل نا شکیب مژده بیار
کامد آن شمسه بتان تتار
آمد آن سرو جلوه کرده به ناز
آمد آن گلبن خمیده ز بار
آمد آن بلبل چمیده به باغ
[...]
هست ایام عید و فصل بهار
جشن جمشید و گردش گلزار
ای نگار بدیع وقت صبوح
زود برخیز و راح روح بیار
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.