با دف و نی، دوش آن مرد عرب
وه! چه خوش میگفت، از روی طرب:
أَیُّهَا الْقَوْمُ الَّذی فِی الْمَدْرِسَه
کُلُّ ما حَصَّلْتُموهُ وَسْوَسَه
فِکْرُکُم اِنْ کانَ فی غَیْرِ الْحَبیب
ما لَکُم فِی النَّشْاَةِ الْاُخْریٰ نَصیب
فَاغْسِلوا یا قَوْمِ عَن لَوْحِ الْفُؤاد
کُلَّ عِلْمٍ لَیْسَ یُنْجی فِی الْمَعاد
ساقیا! یک جرعه از روی کرم
بر بهائی ریز، از جام قدم
تا کند شَقّْ، پردهٔ پندار را
هم به چشم یار بیند یار را
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این قطعه با لحن عاشقانه و شاداب از مرد عربی یاد میکند که با دف و نی در حال نواختن و گفتگو است. او به مخاطبانش هشدار میدهد که اگر محبت و عشق را در زندگی خود تجربه نکنند، در آخرت بهرهای نخواهند داشت. شاعر از مردم میخواهد که دلها و فکرهایشان را از معارف بیفایده پاک کنند و به عشق و محبت توجه کنند. همچنین از ساقی میخواهد که به آنها جرعهای از عشق بنوشاند تا بتوانند پردههای توهم را کنار بزنند و زیبایی واقعی عشق را ببینند.
هوش مصنوعی: دیشب آن مرد عرب با دق و نی چه زیبا و شاداب میخواند و ما را خوشحال کرده بود.
ای قومی که در مدرسهاید، هرچه به دستش آوردید وسوسه است
فکرتان اگر در غیرِ محبوب است، برایتان در عالَم آخرت بهرهای نیست
پس ای قومَم بشویید از لوحِ دل هر دانشی که در آخرت نجاتی نمیدهد
هوش مصنوعی: ای ساقی! مهربانی کن و یک جرعه از شرابت را بر سرم بریز، از جامی که نماد قدمت و بزرگواریات است.
هوش مصنوعی: تا زمانی که پردهٔ خیال و وسوسه کنار برود، معشوق توانایی دیدن واقعی محبوب را خواهد داشت.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۳ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.