هوش مصنوعی: این شعر به تضاد بین زهد و گناه اشاره دارد. شاعر می‌گوید که زاهد از گناه دوری می‌کند زیرا خدا را قهار و توانمند می‌داند، در حالی که خود را غرق در گناه می‌بیند و خدا را غفار و آمرزنده می‌شناسد. در نهایت، شاعر از خدا می‌پرسد که او کدام نام (خصوصیت) را بیشتر دوست دارد.
هوش مصنوعی: او فریاد زد که در اینجا قهر و خشم وجود دارد و ما از روی غفلت و بی‌توجهی رفتار می‌کنیم. حالا تو چه اسمی را برای این وضعیت مناسب می‌دانی که برای تو خوشایند باشد؟
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به تضاد بین زهد و گناه اشاره دارد. شاعر می‌گوید که زاهد از گناه دوری می‌کند زیرا خدا را قهار و توانمند می‌داند، در حالی که خود را غرق در گناه می‌بیند و خدا را غفار و آمرزنده می‌شناسد. در نهایت، شاعر از خدا می‌پرسد که او کدام نام (خصوصیت) را بیشتر دوست دارد.
هوش مصنوعی: زاهد به خاطر قدرت و عظمت تو خطا نمی‌کند، اما ما در دریای گناهان خود غرق شده‌ایم و تنها تویی که می‌توانی ما را ببخشی.
هوش مصنوعی: او فریاد زد که در اینجا قهر و خشم وجود دارد و ما از روی غفلت و بی‌توجهی رفتار می‌کنیم. حالا تو چه اسمی را برای این وضعیت مناسب می‌دانی که برای تو خوشایند باشد؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
گفتم که درین غمم بنگذاری تو
خود غم بفزودیم به سر باری تو
وین از همه سخت تر که میزارم من
وز زاری من فراغتی داری تو
دلداری کن اگر دلی داری تو
هر دل که به تو رسد نگه داری تو
صد سال اگر طواف آن کعبه کنی
زان به نبود دلی به دست آری تو
دل کیست؟ که او طلب کند یاری تو
یا تن ندهد به محنت و خواری تو؟
پرسیده‌ای احوال دلم دوش وزان
جان می‌آید به عذر دلداری تو
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.