هوش مصنوعی: این ابیات بیانگر احساس عمیق ناامیدی و تنهایی شاعر هستند. او به دنبال کسی است که بتواند به او کمک کند و به فریادش برسد، اما هیچ‌کس نیست. حتی اگر تمام خوبان دنیا جمع شوند، باز هم یاد آن کسی که او را فراموش کرده است، از یادش نمی‌رود. این شعر نشان‌دهنده عواطف ناب و تلخی است که ناشی از جدایی و تنهایی است.
نوید خسروانی در ۳ سال و ۲ ماه قبل، جمعه ۲۳ مهر ۱۴۰۰، ساعت ۱۴:۱۸ نوشته:
در آلبوم مرغ خوش‌خوان، چه ورژنِ تصویری (که اصلاً دشتستانی ندارد و مستقیماً از مثنوی ابوعطا وارد تصنیف پایانی می‌شود)، چه ورژن رسمیِ بیرون‌آمده، این دوبیتی خوانده نشده است. لطفاً اصلاح شود
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این ابیات بیانگر احساس عمیق ناامیدی و تنهایی شاعر هستند. او به دنبال کسی است که بتواند به او کمک کند و به فریادش برسد، اما هیچ‌کس نیست. حتی اگر تمام خوبان دنیا جمع شوند، باز هم یاد آن کسی که او را فراموش کرده است، از یادش نمی‌رود. این شعر نشان‌دهنده عواطف ناب و تلخی است که ناشی از جدایی و تنهایی است.
هوش مصنوعی: کسی که مرا به کمک می‌رساند، نه از حال من خبری دارد و نه از وضعیت آزادیم.
هوش مصنوعی: اگر تمام خوبان دنیا هم دور هم جمع شوند، باز کسی که یاد تو از خاطر من رفته باشد، نمی‌تواند در کنارشان خوشحال باشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههای دیگر
تا به حال ۳ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.