چو مو یک سوته دل پروانهای نه
به عالم همچو مو دیوانهای نه
همه مارون و مورون لانه دیرن
مو دیوانه را ویرانهای نه
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
راهنمای نوار ابزار |
|
پیشخان کاربر |
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر |
|
اعلانهای کاربر |
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
لغزش به پایین صفحه |
|
لغزش به بالای صفحه |
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط |
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
نشان کردن شعر جاری |
|
ویرایش شعر جاری |
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
شعر یا بخش قبلی |
|
شعر یا بخش بعدی |
چو مو یک سوته دل پروانهای نه
به عالم همچو مو دیوانهای نه
همه مارون و مورون لانه دیرن
مو دیوانه را ویرانهای نه
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به تشبیه خود به پروانهای میپردازد که دلی سرشار از عشق و دیوانگی دارد. او خود را همانند پروانهای در دنیایی میبیند که تحت تأثیر عشقی عمیق و دیوانهوار قرار دارد. شاعر در اینجا به تنهایی و ویرانیای که از این دیوانهگی ناشی شده اشاره میکند و به نوعی از نبود پناهگاه و آرامش صحبت میکند.
هوش مصنوعی: تو مانند مویی هستی که دلش به حال پروانهای سوخته است؛ نه در این دنیا و نه در هیچ جا مثل تو دیوانهای وجود ندارد.
هوش مصنوعی: همه میزنند و زندگی میکنند، اما دیوانهای که در ویرانگرایی گرفتار است، سرپناهی ندارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههای دیگر
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.