باباطاهر » دوبیتی‌ها » دوبیتی شمارهٔ ۲۳۰ سرم چون گوی در میدان بگرده دلم از عهد و پیمان بر نگرده اگر دوران به نااهلان بمانه نشینم تا که این دوران بگرده
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات بیان می‌کند که ذهنش همچون گوی در حال چرخش است و دلش از پیمان‌ها و وعده‌ها نمی‌گذرد. او اگرچه می‌بیند که روزگار به ناحقی به دست نااهلان افتاده، اما تصمیم دارد تا زمان تغییر این دوران، به صبر و استقامت ادامه دهد.
هوش مصنوعی: سرم مثل گوی در میدان می‌چرخد، اما دل من هرگز از عهد و پیمان خود برنخواهد گشت.
هوش مصنوعی: اگر وضع به دست نالایقان باشد، صبر می‌کنم تا این شرایط عوض شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههای دیگر
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.