نذونم لوت و عریانم که کرده
خودم جلاد و بیجونم که کرده
بده خنجر که تا سینه کنم چاک
ببینم عشق بر جونم چه کرده
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
نذونم لوت و عریانم که کرده
خودم جلاد و بیجونم که کرده
بده خنجر که تا سینه کنم چاک
ببینم عشق بر جونم چه کرده
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر از احساس درد و رنج ناشی از عشق صحبت می‌کند. او خود را به منزلهٔ یک قربانی معرفی می‌کند که تحت تأثیر عشق آسیب‌دیده و عریان شده است. او می‌خواهد با زدن خنجر به سینه‌اش، عمق عشق و تأثیر آن بر وجودش را تجربه کند و ببیند عشق با جانش چه کرده است.
هوش مصنوعی: من در حالتی از بی‌پناهی و عریانی به سر می‌برم، که خودم باعث شده‌ام به این وضعیت دچار شوم و از خودم بی‌جان شده‌ام.
هوش مصنوعی: این شعر اشاره به تمایل شاعر به تجربه عشق و درد آن دارد. او از شخصی می‌خواهد که خنجر را به او بدهد تا بتواند احساسات عمیقش را بهتر درک کند و ببیند عشق چه تأثیری بر زندگی‌اش گذاشته است. در واقع، او به نوعی به دنبال دردی است که عشق به او رسانده و می‌خواهد آن را به عینه مشاهده کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههای دیگر
تا به حال ۳ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.