هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات بیان می‌کند که هرگز به بت (نشانه‌ی معبودی) خود نظر نینداخته و گفتگوهایی که مردم درباره‌ی آن دارند، بی‌فایده است. همچنین، کسی که به بت او ارادت می‌ورزد، خود نیز بر اساس داستان‌های دیگران این کار را انجام می‌دهد. در واقع، همه چیز بر پایه‌ی شنیده‌ها و باورهای غیرمستند است.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات بیان می‌کند که هرگز به بت (نشانه‌ی معبودی) خود نظر نینداخته و گفتگوهایی که مردم درباره‌ی آن دارند، بی‌فایده است. همچنین، کسی که به بت او ارادت می‌ورزد، خود نیز بر اساس داستان‌های دیگران این کار را انجام می‌دهد. در واقع، همه چیز بر پایه‌ی شنیده‌ها و باورهای غیرمستند است.
هوش مصنوعی: هرگز معشوق من به کسی نظر نکرده و این گفت و گوی مردم تنها بیهوده و بی معنی است.
هوش مصنوعی: کسی که به شایستگی به معشوقی که من به آن می‌فخر می‌کنم، ستایش کرده است، خود نیز داستانی از کسی شنیده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
بر لوحْ نشانِ بودنی‌ها بوده‌است،
پیوسته قلم ز نیک و بد فرسوده‌است؛
در روز ازل هر آن‌چه بایست بداد،
غم خوردن و کوشیدنِ ما بیهوده است،
تا جان مرا باده مهرت سوده است
جان و دلم از رنج غمان آسوده است
گر باده به گوهر اصل شادی بوده است
پس چون که ز باده تو رنج افزوده است
هر خاک که در جهان کسی فرسوده است
تنهاست که آسیای چرخش سوده است
هر گرد که بر فرق عزیز تو نشست
مفشان، که سر و فرق عزیزی بوده است
چون هستی تو به نیستی آلوده است
غم خوردن نیک و بد او بیهوده است
هیهات که نا آمده را حاصل نیست
افسوس که آنچ رفت چون نابوده است
هرگز بت من روی به کس ننموده است
این گفت و مگوی مردمان بیهوده است
آن کس که تو را به راستی بستوده است
او نیز حکایت از کسی بشنوده است
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.