باباافضل کاشانی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۳ از عشق تو بهره نیست جز سرزنشم بی آنکه به جای هیچ کس بد کنشم هر چیز که ناخوش است، این زندگی‌ام چون از پی توست، من بدان خوش منشم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر احساس درد و نارضایتی از عشق است. شاعر به این نتیجه می‌رسد که عشقش او را به سرزنش و ناامیدی می‌کشاند و این زندگی برای او ناخوشایند شده است، اما با وجود همه این‌ها، به خاطر عشقش از این زندگی راضی است.
هوش مصنوعی: از عشق تو چیزی جز سرزنش نصیبم نشد، بدون اینکه به کسی آسیبی برسانم.
هوش مصنوعی: هر چیز ناخوشایندی که در زندگی‌ام وجود دارد، به خاطر توست و من به خاطر وجود تو خوشحالم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.