بر پلی میشد نظام الملک شاد
چشم او ناگه بزیر پل فتاد
بیدلی در سایهٔ پل رفته بود
فارغ از هر دو جهان خوش خفته بود
گفت اگر عاقل اگر آشفتهٔ
هرچه هستی فارغ و خوش خفتهٔ
بیدل دیوانه گفتش ای نظام
کی دو تیغ آید بهم در یک نیام
ملک دنیا هست دین میبایدت
آن همه داری و این میبایدت
گر ترا دین باید از دنیا مناز
هردو با هم راست ناید کژ مباز
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، نظام الملک شاد بر پل در حال عبور بود که ناگهان چشمش به زیر پل افتاد و بیدل دیوانه‌ای را دید که بی‌خیال و خوشحال خوابیده است. بیدل به او می‌گوید که اگر عاقل یا آشفته هستی، بهتر است بی‌خیال باشی و خوشحال بمانی. بیدل سپس به نظام می‌گوید که نمی‌توان دو چیز متضاد را در یک زمان در کنار هم داشت و یادآوری می‌کند که برای دستیابی به خوشبختی، باید دین و دنیا را در کنار هم داشت، زیرا هیچ کدام به تنهایی کافی نیستند.
هوش مصنوعی: نظام الملک با چشم‌های شاد بر روی پلی قدم می‌زد که ناگهان به زیر پل سقوط کرد.
هوش مصنوعی: بیدلی در زیر سایهٔ پل نشسته بود و بی‌خبر از هر دو دنیا به آرامی خوابیده بود.
هوش مصنوعی: اگر عاقل هستی، بی‌خیال از تمام آشفتگی‌ها و مشکلات زندگی، راحت و خوش بگذران.
هوش مصنوعی: بیدل دیوانه می‌گوید: ای نظام، آیا ممکن است که دو تیغ در یک غلاف قرار بگیرند؟
هوش مصنوعی: حکومت و دنیا به دست توست، اما برای حفظ این مقام و ثروت، لازم است که به دین و اصول اخلاقی پایبند باشی. داشتن همه این نعمت‌ها به معنای دوری از دین نیست و باید به این موضوع توجه داشته باشی.
هوش مصنوعی: اگر به دین نیاز داری، از دنیا درگیر مشو. چون هر دو موضوع با هم سازگار نیستند، پس از جنگ و جدل بپرهیز.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.