|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره‌ی عشق و عبودیت در راه خداست. شاعر به رنج‌هایی که انسان‌ها در این مسیر متحمل می‌شوند، اشاره می‌کند و از عظمت و هیبت الهی سخن می‌گوید. او به این نکته تأکید می‌کند که برای رسیدن به محبت و لطف خدا، باید از قهر و سختی‌ها دوری کرد. در نهایت، شاعر می‌گوید که اگر لطف خدا به انسان برسد، حیات و انرژی تازه‌ای به او داده می‌شود.
هوش مصنوعی: کامل می‌گوید در مسیر خداوند، بلاها و رنجهای بی‌پایانی وجود دارد که دل‌انگیز و جذاب هستند.
هوش مصنوعی: تو از بزرگی و شکوه این کار حیرت‌زده‌ای و در پشت دیواری که ساخته‌ای، پنهان می‌شوی.
هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی از نعمت‌های محبت او بهره‌مند شوی، باید از مسیر غضب و خشم او دوری کنی و تمام ارتباطات خود را با آن قطع کنی.
هوش مصنوعی: چون تو در این حالت نبودی، آن حالت هم نبود؛ بی مشکل و درد، درمانی وجود ندارد.
هوش مصنوعی: هر بار که با لطف تو نگاهی به من می‌افکنی، گویی جان تازه‌ای به من دمیده می‌شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.