|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، کودک از تنهایی خود و بازی مداوم با جوز (گردو) صحبت میکند. وقتی از او درباره دلیل این تنهایی میپرسند، او میگوید که دوستش را بسیار میخواهد و به همین دلیل فراموش کرده که با دیگران باشد و فقط با جوز بازی میکند. در واقع او در تلاش است تا با این رمز و راز، ارتباطی عمیق با دوستش برقرار کند.
هوش مصنوعی: تو در دوران کودکی، با خودت تنها بودی و در این تنهایی احساس کردی که همه چیز را از دست دادهای.
هوش مصنوعی: یک نفر از او سوال کرد که ای بنده، چرا همیشه تنها با جوز بازی میکنی؟
هوش مصنوعی: میگوید: دوست من، میخواهم به تو محبت زیادی کنم، تا جایی که فراموش کنم که کیستم و فقط به تو فکر کنم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.