|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: بوعلی طوسی در عشق دچار آشفتگی بود و مانند آب طلا سخن می‌گفت. اما وقتی روز به پایان رسید، ناله‌ای سر داد که این صحبت‌ها زود تمام شد. او اشاره می‌کند که روزهایی که شب در پی آنهاست، هرگز شایسته این سخنان نیستند. او معتقد است که باید صبر کرد تا روز کامل شود، زیرا آن که به روز می‌رسد، دیگر شبی نخواهد داشت.
هوش مصنوعی: ابن سینا به شدت تحت تاثیر عشق بود و همچون آب زر در حال سخن گفتن بود.
هوش مصنوعی: سرانجام که روز به پایان رسید و دیر شده بود، با تأسف گفت که این گفتگو به اندازه کافی طولانی نبود.
هوش مصنوعی: از آنجا که روزی که بعد از شب می‌آید هرگز نمی‌تواند لایق این سخن باشد.
هوش مصنوعی: باید انتظار کشید تا روزی بیاید که ادامه‌ی شب‌های طولانی به پایان برسد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.