هوش مصنوعی: این بیت اشاره به غم و اندوه دل دارد که به مدت سی سال در غم و درد زندگی کرده و از خود فاصله گرفته است. شاعر از دل غمناک میخواهد که به جای ادامه این حالت، از خاک و غم جدا شود و به زندگی واقعی بازگردد.
هوش مصنوعی: سی سال از عمر خود را در خاک و روزمرگی گذراندهای، ای افسوس که حتی یک لحظه هم سر از خاکی که در آن هستی برنداشتهای و به آینده یا خودت فکر نکردهای.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این بیت اشاره به غم و اندوه دل دارد که به مدت سی سال در غم و درد زندگی کرده و از خود فاصله گرفته است. شاعر از دل غمناک میخواهد که به جای ادامه این حالت، از خاک و غم جدا شود و به زندگی واقعی بازگردد.
هوش مصنوعی: تا کی باید با دل غمگین و غصهدار زندگی کنی؟ به راحتی از خودت فاصله بگیر و از وجود خودت پاک و خالص شو. حالا وقت آن است که تغییر کنی.
هوش مصنوعی: سی سال از عمر خود را در خاک و روزمرگی گذراندهای، ای افسوس که حتی یک لحظه هم سر از خاکی که در آن هستی برنداشتهای و به آینده یا خودت فکر نکردهای.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
دارم ز جفای فلک آینه گون
وز گردش این سپهر خس پرور دون
از دیده رخی همچو پیاله همه اشک
وز سینه دلی همچو صراحی همه خون
یک بوسه بدادی بمن ای بت افزون
تا دل بردی ز من بدستان و فسون
گر آنکه همی جان طلبی بوسه بیار
کاتش زآهن بآهن آید بیرون
نازید به گرز گاوسار افریدون
در دست تو گرز شیر سارست کنون
از تو فرق است تا به افْریدون چون
چونانکه ز شیر شرزه تا گاوِ زبون
دلها همه آب گشت و جانها همه خون
تا چیست حقیقت از پس پرده و چون
ای بر علمت خرد رد و گردون دون
از تو دو جهان پر و تو از هر دو برون
ای گنده دهان چو شیر و چون گرگ حرون
چون خرس کریه شخص و چون خوک نگون
چون بوزنه سخره و چو کفتار زبون
چون گربه دهن دریده و چون سگ دون
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.