|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این ابیات بیانگر این است که وجود و خودپرستی ناشی از غفلت و مستیهای روحی است. شاعر اشاره دارد که وجود انسان همچون سایهای در زیر آفتاب است و اگر انسانی تنها به نفس و خواستههای خودش توجه کند، به عدم و پوچی دچار میشود. به عبارت دیگر، گرایش به خودپرستی و وابستگی به خویش، انسان را از حقیقت وجودیاش دور میکند.
هوش مصنوعی: ادعای وجود و هستی کردن از روی حالتی شاداب و سرمستی، نشانهای از عدم واقعیات وجودیام است و به نوعی خودخواهی و خودپرستی من را نشان میدهد.
هوش مصنوعی: همواره در جلوی ما و پشت سرمان سایهای از آفتاب وجود دارد و اگر وجود ما به این سایهها وابسته باشد، به موجودیتی ناخوشایند تبدیل میشود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.