|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این ابیات به این موضوع اشاره دارند که افرادی که در نظم و نثر مهارت دارند، فکر میکنند که با هنر خود در گفتگو میتوانند کارهای بزرگی انجام دهند. اما در واقع، این دوستان به خاطر قدرت و تسلطشان نیست که این کار را میکنند، بلکه هر یک فقط در تلاش هستند تا به زحمت چیزی بیافرینند.
هوش مصنوعی: این افرادی که به شعر و نثر خود مینازنند، فکر میکنی که در کارشان عمیق و دقیق هستند، اما در واقع تنها به ظواهر کارشان توجه دارند.
هوش مصنوعی: این جمله به این معنی است که مردم از روی قدرت و توانایی خود، وقتی که قصد جدایی از یکدیگر را دارند، برای وداع یا خداحافظی، بیهیچ انگیزهای تلاش میکنند که صحبتهایی را بیان کنند. در واقع، این تلاشهای بیمعنا و تصنعی، ناشی از یک احساس واقعی نیست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
این صدر نشینان که در این اطرافند
پیوسته بفّر دولتت میلافند
آن جامه که از بهر رهی فرمودی
امروز هنوز گوئیا می بافند
ای آنکه برت بتان ز خود کم لافند
مانند منت هزار در اوصافند
در کارگه قضا پی خلعت تست
افلاک که نه قماش الوان بافند
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.