عطار » مختارنامه » باب پنجاهم: در ختم كتاب » شمارهٔ ۲۶

اینها که ز نظم و نثرِ خود میلافند

میپنداری که موی میبشکافند

نه از سرِ قدرت است کز جان کندن

هر یک به تکلّف سخنی میبافند