|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این بیت از شعر بیانگر این است که اگر انسان، عشق و احساسات عمیق نداشته باشد، مانند چوب خشک و بیجون است و اگر به عشق وارد شود، مانند شمع میسوزد و جان میدهد. در نهایت، عشق و درد آن اجتنابناپذیر است و باید با آن روبهرو شد.
هوش مصنوعی: اگر بخواهید که عیار (شخص با فضیلت) خشک باشد و در دلش آتشکدهای وجود نداشته باشد، و یا اگر پرندهای که بال و پر دارد، تنها در ظاهر باشد و روحش آتشین نباشد، در این صورت هر دو دچار سوختن خواهند شد.
هوش مصنوعی: اگر در مسیر عشق قدم بگذاری، مثل شمعی میمانی که با هر لحظه سوزانده میشود، پس باید آمادهی سوختن و فداکاری باشی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.