هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر از رنج و عذاب یک سوختگی درونی و بلاتکلیفی خود می‌گوید. او از این وضعیت سرگردانی و حیرانی خسته شده و تلاش دارد تا به نوعی از این درد و عذابی که تحمل می‌کند، رها شود. در نهایت، او اشاره می‌کند که اگر چیزی نگوید، دیگران به خوبی می‌دانند که چه احساسی دارد.
هوش مصنوعی: من نه در حالتی که خودم را دارم و نه در حالتی که از خود بیخود شده‌ام، نتوانستم از پریشانی‌ام بگویم؛ اگر چیزی نگفته‌ام، تو که خوب میدانی چه حالتی دارم.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر از رنج و عذاب یک سوختگی درونی و بلاتکلیفی خود می‌گوید. او از این وضعیت سرگردانی و حیرانی خسته شده و تلاش دارد تا به نوعی از این درد و عذابی که تحمل می‌کند، رها شود. در نهایت، او اشاره می‌کند که اگر چیزی نگوید، دیگران به خوبی می‌دانند که چه احساسی دارد.
هوش مصنوعی: چقدر باید من سوخته و آسیب‌دیده را آزار دهی؟ تا کی باید در سردرگمی و بی‌هدف گشتن، رنج بکشیم؟
هوش مصنوعی: من نه در حالتی که خودم را دارم و نه در حالتی که از خود بیخود شده‌ام، نتوانستم از پریشانی‌ام بگویم؛ اگر چیزی نگفته‌ام، تو که خوب میدانی چه حالتی دارم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
در گوشِ دلم گفت فلک پنهانی
«حکمی که قضا بُود، ز من میدانی؟»
در گردش خویش اگر مرا دست بُدی
خود را برهاندمی ز سرگردانی
امروز منم نه کفر و نه ایمانی
نه دانائی تمام و نه نادانی
شوریده دلی، شیفته ای، حیرانی
بر سر گردن فتاده سرگردانی
ای دل چو نصیب تست سرگردانی
از طالع شوم خود چه سرگردانی
چون رزق تو این است کز اوّل دادند
پس جهد تو هیچ است دلا نادانی
گه می خوانی مرا و گه می رانی
عاجز کردی مرا ز سرگردانی
چون می نبری مرا چرا می خوانی ؟
کز پای من آمدن نیاید دانی
ای عشق تو عین عالم حیرانی
سرمایهٔ سودای تو سرگردانی
حال من دلسوخته تا کی پرسی
چون می‌دانم که به ز من میدانی
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.