عطار » مختارنامه » باب سی و یكم: در آنكه وصل معشوق به كس نرسد » شمارهٔ ۴ دل سوختگان که نفس میفرسایند بربوی وصال باد میپیمایند بس دور رهیست تاکرا بنمایند بس بسته دریست تا کرا بگشایند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این بیت به حال دل سوختگان اشاره دارد که در انتظار وصال محبوب هستند. آنها با بوی او زندگی می‌کنند و به دوری از او می‌اندیشند، زیرا راه رسیدن به او بسیار دشوار و در بسته است. در واقع، شاعر به ناامیدی و درد فراق اشاره می‌کند.
هوش مصنوعی: دل کسانی که دچار سوختگی عشق هستند، با بوی وصال همراه می‌شود و به آرامش می‌رسد.
هوش مصنوعی: راه بسیار دوری است که باید طی شود تا مقصد نشان داده شود و درب‌های زیادی وجود دارد که هنوز برای کسی باز نشده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
آرند یکی و دیگری بربایند
بر هیچ‌کسی راز همی‌نگشایند
ما را ز قضا جز این قدر ننمایند
پیمانهٔ عمر ماست میپیمایند
گر عالم را زبهر تو آرایند
مگر ای که عاقلان بدو نگرایند
بسیار چو تو روند و بسیار آیند
بر بای نصیب خویش کت بربایند
آنان که طریق علم می پیمایند
و آنان که ز جهل ژاژها می خایند
هر چند ز راه مختلف می آیند
مقصود تویی چو راز دل بگشایند
گر راه روی راه برت بگشایند
ور نیست شوی به هستیت بگرایند
ور پست شوی، نگنجی در عالم
وانگاه تو را بی تو به تو بنمایند
آن قوم که با عشق نه از یک جایند
مستغرق عشقند و هوس‌پیمایند
ماهی و نهنگ عین دریا نشوند
هرچند تمام عمر در دریایند
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.