هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به بیان درد و اندوه خود می‌پردازد و می‌گوید که اگر از جان خود بگوید، آن را در جای خرابش نمی‌تواند نگه دارد. همچنین اگر از دل خودش سخن بگوید، به درستی نمی‌تواند آن را حفظ کند. شاعر از شدت اندوه و گریه‌ای که بر او رفته، می‌گوید که حتی باران چشمش نیز نتوانسته جایی برای ماندن بگذارد. به طور کلی، این ابیات به ناامیدی و عدم توانایی در بیان عمق احساسات اشاره دارند.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به بیان درد و اندوه خود می‌پردازد و می‌گوید که اگر از جان خود بگوید، آن را در جای خرابش نمی‌تواند نگه دارد. همچنین اگر از دل خودش سخن بگوید، به درستی نمی‌تواند آن را حفظ کند. شاعر از شدت اندوه و گریه‌ای که بر او رفته، می‌گوید که حتی باران چشمش نیز نتوانسته جایی برای ماندن بگذارد. به طور کلی، این ابیات به ناامیدی و عدم توانایی در بیان عمق احساسات اشاره دارند.
هوش مصنوعی: اگر درباره جان بگویم، جایی برای خرابی آن نخواهد ماند و اگر درباره دل بگویم، رأی درست آن نیز باقی نخواهد ماند.
هوش مصنوعی: از چشمان من که همچون سیل اشک می‌بارد، چه می‌توان گفت؟ زیرا از بس که گریسته‌ام، دیگر هیچ آبی در آن باقی نمانده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.